Terapeutka recenzja

Alice, wraz ze swoim partnerem Leo rozpoczynają nowy etap swojego związku. Zamieszkują razem na strzeżonym osiedlu, na którym wszyscy się znają. Bohaterka bardzo chce zyskać sympatię sąsiadów, chce stać się ważną częścią zamkniętej społeczności. Nie umyka jej uwadze, że niektórzy traktują ją z dużą rezerwą. Sytuacja odwraca się diametralnie, gdy na światło dziennie wychodzi ukryty przez Leo fakt o zamordowanej w ich domu poprzedniej właścicielce. Alice nie potrafi się pogodzić z tym, że jej ukochany ukrył przed nią tak istotny szczegół. Czy będzie potrafiła mu wybaczyć? Mimo dziwnych i niepokojących sygnałów nie wyprowadza się, tylko próbuje rozwikłać swoje własne śledztwo i odkryć kto zabił tytułową terapeutkę. Czy uda jej się rozwikłać zagadkę morderstwa? A może sama znajdzie się w niebezpieczeństwie? Okaże się to tym trudniejsze, że każdy z sąsiadów ma coś do ukrycia i pilnie strzeże własnych tajemnic.

B. A. Paris to autorka, po której książki sięgałam bez zastanowienia, aż do czasu Dublerki, która bardzo mnie rozczarowała. Dlatego też z dużą rezerwą podchodziłam do tego tytułu. Książkę czyta się bardzo szybko. Fabuła jest przemyślana, pełna napięcia i wielu zwrotów akcji. Narracja pierwszoosobowa powoduje, że doskonale oddane są emocje i przemyślenia głównej bohaterki. Dodatkowym atutem są przeplatane wspomnienia pewnej osoby. Autorka próbuje zwodzić czytelnika, co rusz podsuwając podejrzenia na każdą w zasadzie postać z książki. Co powoduje, że możemy się tylko domyślać czy dana osoba faktycznie jest tą, która popełniła zbrodnie. Mimo trafnych domysłów, zakończenie zaskakuje. Sam motyw i tożsamość sprawcy są niespodziewane i trudne do odgadnięcia.
Ciekawie jest ukazany profil psychologiczny Alice. Jest ona przedstawiona jako kobieta szukająca uznania, zależna od opinii innych. Czuje potrzebę bycia lubianą, łatwo wzbudzić jej zaufanie, a przede wszystkim jest niezwykle podatna na manipulację. Cały czas boryka się z traumą z przeszłości i wydarzeniami za które czuje się odpowiedzialna, przez co ma obsesje na punkcie odkupienia win.
Po przeczytaniu nasuwają się refleksje dotyczące tego, jak bardzo ludzie są w rzeczywistości takimi, jakimi ich znamy. A może właśnie nie znamy ich tak dobrze jak myślimy.