13 małych błękitnych kopert recenzja

Poszukiwałam "13 małych błękitnych kopert" przez bardzo długi czas, mając nadzieję, że książka okaże się tak dobra, jak oczekiwałam. Jednak nie sądziłam, że poruszy we mnie chęć do przeprowadzenia eksperymentu w swoim życiu, wypróbowania swojej odwagi i wytrwałości, sprawdzenia, tego kim jestem. A jednak tak się stało - historia Ginny sprowokowała mnie do zadania sobie pytania: czy ja dałabym sobie radę?

Siedemnastoletnia Ginny otrzymuje od ciotki Peg tajemniczy list, z którego dowiaduje się, że jej zadaniem jest podróż po całej Europie i wypełnianie zadań, które znajdują się w trzynastu błękitnych kopertach. Jednak cała sprawa nie jest taka prosta, jak się wydaje: Ginny nie może kontaktować się z nikim ze Stanów, używać elektroniki, ani wziąć więcej pieniędzy, niż przeznaczy jej ciotka. Dziewczyna nie ma pojęcia, jaki jest cel jej podróży, ani co na nią czeka w poszczególnych kopertach, jednak znając szalone usposobienie Peg, ryzykuje i udaje się w wycieczkę swojego życia. Tym samym odwiedza deszczowy Londyn, gdzie poznaje przystojnego Keith'a, Edynburg, gdzie spotyka sławną malarkę Mari, Paryż, Rzym, Amsterdam i mnóstwo innych miejsc, a w każdym z nich czeka ją zadanie. Tylko czy poradzi sobie z wszelkimi przeciwnościami i własną samotnością?

Powieść pani Johnson urzekła mnie przede wszystkim fabułą - nastoletnia dziewczyna opuszcza dom i wyrusza w nieznaną podróż po Europie. Klimat krajów, które zwiedza jest niesamowity, wyobraźnia pracuje na najwyższy obrotach podczas czytania "13 małych...". Niektóre zwiedzane przez Ginny miejsca już kiedyś widziałam, dlatego czytanie o nich było jak ponowne odwiedziny. Zatęskniłam za sprzecznym Londynem, w którym nowoczesność z łatwością wkomponowuje się w średniowieczne realia, Kopenhagą pełną rowerów i lekkiego podejścia do życia, czy szerokimi alejami Paryża. Wszystko, co widzi i kogo spotyka bohaterka, odczuwamy na własnej skórze i wraz z nią staramy się rozwiązywać zagadki ciotki Peg.

Jednakże najbardziej w "13 małych..." spodobało mi się to, jakie przemyślenia we mnie wywołały. Jestem rówieśniczką Ginny i zaczęłam się zastanawiać, czy poradziłabym sobie w podobnej sytuacji, nie znając nikogo ani niczego, nawet języka. Co więcej, zapragnęłam wyruszyć w taką podróż, zwiedzić stolice Europy, poznać nowych ludzi i siebie, sprawdzić, kim jestem i do czego jestem zdolna. To chyba jest w tej książce najlepsze, pobudza do działania, jakby wołała do czytelnika: "odważ się! zrób to samo! możesz to zrobić!". Na razie podobna wycieczka pozostaje w sferze moich marzeń, ale kto wie - to z pewnością można nazwać przygodą życia.

Pomimo że książkę pochłonęłam w kilka godzin i jestem z niej bardzo zadowolona, mam wrażenie, że autorka nie do końca wykorzystała jej potencjał. Opisy uczuć Ginny są raczej suche i gdyby nie jej listy do przyjaciółki, w niektórych kwestiach pewnie bym się nie zorientowała. Tego mi trochę brakowało, większych porywów serca w trakcie czytania Smile Na szczęście rekompensują to listy Peg, które mają w sobie tyle mądrości i pokrzepienia.

"13 małych..." to książka idealna na wakacje, lekka, choć potrafi poruszyć, rozwijająca wyobraźnię i po prostu przyjemna. Myślę, że nie raz jeszcze do niej powrócę. To jakby mały przewodnik udanych wakacji, który w każdej chwili może nas porwać we wspaniałą podróż wraz z Ginny. A do tego nawet wzruszyć. Mimo kilku braków, zdecydowanie polecam tę książkę i co tu dużo mówić, czasem zazdroszczę bohaterce takiej przygody.


*cytat pochodzi z "Listu 11" ze str. 271