Ten, którego pragnę recenzja

„Jest wszystkim, od czego starałem się trzymać z daleka, ale dłużej już nie dam rady. Tym razem nie przegapię swojej szansy”.

Jeszcze jakiś czas temu ciągle powtarzałam, że brakuje mi książek, w których fabuła obsadzona jest w małomiasteczkowych klimatach, takich jak ranczo, czy mała lokalna społeczność. W ostatnim czasie jednak udało mi się trafić na kilka takich książek i choć akurat „Ten, którego pragnę” jest o jednym czterech z braci, który został lekarzem, to jednak ten swojski klimat dało się tu odczuć cały czas, pomimo tego, że to medycyna wysuwała się na pierwszy plan.

„Ten, którego pragnę” w większej części wysłuchałam w audiobooku, dopiero końcowe rozdziały doczytywałam, ale każda z tych form, bardzo mi odpowiadała. Jak to z takimi romansami bywa, nie trudno było się domyślić, jak się zakończy, jednak to, co wydarzyło się po drodze, z pewnością kilka razy mnie zaskoczyło.

Cała historia bardzo mi się podobała. Relacja typu hate – love, którą mamy w kolejnym etapie relacji bohaterów, jest jednym z moich ulubionych wątków w romansach. Oprócz wspominanego przeze mnie klimatu rancza dostałam tu konkretną dawkę medycznych zagadnień opisanych w taki sposób, by człowiek nie czuł się zagubiony, ale był w stanie rozumieć, dlaczego na przykład, w danej chwili bohater podchodził do czegoś w bardzo emocjonalny sposób. Wiadomo, skoro mamy romans, to mamy też sceny erotyczne, które z pewnością rozgrzały nie jednego czytelnika. Dość pikantne i odważne, ale napisane ze smakiem, przez co idealnie wkomponowały się w tę fabułę.

Bardzo polubiłam bohaterów, i to nie tylko tych głównych, bo i drugoplanowi dostarczyli mi sporo wrażeń. Autorka wplątała w tę opowieść również mały wątek kryminalny, który nie powiem, napsuł mi trochę nerwów, jednak był doskonałym uzupełnieniem tej historii.

Nie wiem dlaczego, ale wydawnictwo postanowiło wydać tą serię od tomu drugiego, co jest co najmniej dziwnym posunięciem, zważając na to, że już tu mamy doskonały obraz tego, jak potoczą się losy pierwszego, tu akurat najmłodszego z braci. Jestem niezwykle ciekawa, jak to dalej się będzie ukazywać, bo choć finał tej jednej będzie mi już znany, to jednak z pewnością nie przeszkodzi mi to w czytaniu tej książki, bo jeśli kolejne będą tak dobre, jak ta, to już się nie mogę doczekać, by je poznać.

Mnie historia Emily i Evana całkowicie kupiła. Było namiętnie, radośnie, ale też boleśnie i zaskakująco. Autorka ma fajny i lekki styl, a cała fabuła rozwijała się w tempie, który pozwalał na przeżywanie wraz z bohaterami każdej z chwil, tak ważnej dla ich relacji. Spędziłam z nimi naprawdę i cudowne chwile i z pewnością będę wyczekiwać kolejnej książki z tej serii.

POLECAM!