Tartak Leśna Osada recenzja

Powietrze pachniało zapachem ściętego drzewa, w oddali słychać było dźwięki z tartaku, a w cieniu czaiła się śmierć. Obserwowała mieszkańców i czekała na moment, by znów o sobie przypomnieć. Las jednego koił swoim szumem, ale drugiego napawał lękiem przed niewypowiedzianą groźbą. Stare zwyczaje i jeszcze starsze wierzenia w osadzie wciąż były elementem codzienności, choć wiara chrześcijańska już zawitała na jej ziemie. Ani jedno, ani drugie nie mogło jednak uchronić ludzi od tego, co miało nadejść.

Kiedy jednak wszystko miało swój początek? Gdy brat o wolnej duszy powrócił do rodzinnego domu? Gdy umarł ulubiony bliźniak, a drugi pozostał przy życiu? Gdy tajemnicze śmierci przestały ludzi dziwić? A może jeszcze wcześniej?

Paulina Stępień czaruje słowem. Zachwyca każdym kolejnym akapitem, którym przenosi czytelnika do wykreowanego przez siebie świata. Kreśli pełne kolorów portrety kolejnych bohaterów i nie jeden raz potrafi zaskoczyć w związku z ich losami. Tworzy powieść zgrabną, piękną i na tyle ciekawą, że po przeczytaniu postanowiłam zapewnić nam kolejne spotkanie (tym razem w wersji audiobooka). Miałam nadzieję, że wtedy już będę potrafiła zabrać słowa rozrzucone po mojej głowie, ale jednak zdania wcale nie chcą układać się tak jak powinny. Chciałabym powiedzieć wiele, ale zdradzić mniejszych oraz większych tajemnic nie powinnam. Chciałabym oddać moimi słowami klimat, jaki odnalazłam na papierze, ale okazuje się to ponad moje siły. Najogólniej więc napiszę, że właśnie takich literackich skarbów poszukuję. Gdzie każdy mały element ma znaczenie, gdzie zgrzytów nie zauważam i gdzie mogę czytać sercem, nie jedynie głową. W dodatku całość jest nieco mroczna (nie na tyle, bym zgodziła się z łatką "horror", ale nie jest to dalekie od prawdy), czuć w niej brudną magię, a sekrety bohaterów potrafią zmienić nasze zdanie na ich temat. Akcja miejsce ma kiedyś i gdzieś, ale trudno mi umiejscowić ją na osi w konkretnym miejscu. Mowa tutaj o królu, który był jedynie dekoracją i wspomniana jest wojna, ale jednocześnie nie jest powiedziane, że wydarzenia te działy się w znanej nam rzeczywistości. Momentami miałam wrażenie, że akcja ma miejsce blisko czasów, w których żyjemy, momentami, że jest od nich bardzo daleka. Nie mówiąc już o terenie, na którym się rozgrywa.

To dopiero debiut, a już zamieszkał w moim sercu! Czym autorka dalej mnie zaskoczy? Mam nadzieję, że wkrótce się dowiem! Moje serce woła bowiem o więcej jej prozy.