Kairos recenzja

Moim zdaniem, wielkim atutem pisarza Macieja Siembiedy jest jego działalność reporterska. Uważam, że to dzięki niej jest wyczulony na zakręty historii i losy ludzkie. Potrafi wnikliwie obserwować i wyciągać wnioski. Ma dar opowiadania i dzielenia się wiedzą. Tworzy plany, iście filmowe, rozpisane na wiele kadrów filmu sensacyjnego. Trzyma czytelnika w szachu i momentami, wręcz wyprowadza w pole. Słowem, działa niczym chytry lis.
Spotkania z Maciejem Siembiedą rozpoczęłam od 3 tomu trylogii greckiej pt. :"Kairos". Myślę, że powinnam uzupełnić braki lekturowe i szybko sięgnąć po tomy 1 i 2.

Kairos. Czy po przeczytaniu mitologii to imię zostało w Waszej pamięci? Jeśli o mnie chodzi to nie. Z tym większa ciekawością odkrywałam kolejne strony tej powieści.
Kairos to młodzieniec symbolizujący bóstwo szansy. Bóstwo od którego tak wiele zależy, nasze powodzenie w życiu i nadzieja na przyszłość.

Dla mnie ta książka jest odkryciem. Odnalazłam w niej to czego szukam i potrzebuję od literatury - adrenalinę i niezwykłe odsłony meczów piłki nożnej , której jestem fanem. Autor, zadebiutował w wieku 56 lat i moje pytanie brzmi: "Dlaczego tak późno?" Z niesamowitym błyskiem zawarł w książce temat II wojny światowej na terenie m.in. Grecji i Górnego Śląska. Opisał zdrady, zemsty i namiętności czyli składowe miłości. Powstała z tych czynników wybuchowa mieszanka, z bohaterami pełnymi życia, przepełnionymi nadzieją na szczęście w miłości. Pojawiają się też postaci autentyczne z tzw. pierwszych stron gazet i polityki, m.in. Edward Gierek, Kazimierz Gorski czy Salomon Morel. Ten ostatni to sadysta, komendant obozu Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego w Świętochłowicach. Oskarżony o ludobójstwo, zmarł w 2007 r. , nie ponosząc winy za swoje czyny.


Rekomenduję ten tytuł z przekonaniem, że czeka Was uczta literacka.

Książka bierze udział w wyzwaniu czytelniczym: Przeczytam 20 książek w 2025 r.
Pkt. 20. Książka z dziwnym słowem (neologizmem, obcym słowem, onomatopeją itp.) w tytule