Mechanizm serca recenzja

„Mechanizm Serca” to baśń dla dorosłych, autorstwa Malzieu Mathias’a, wokalisty zespołu Dionysos. Przeglądając Fintę, natknęłam się na ciekawą okładkę, a tytuł zaintrygował mnie jeszcze bardziej. Kiedy przeczytałam opis, wiedziałam już, że to jedna z książek, które po prostu muszę przeczytać.

W najzimniejszy dzień w dziejach świata, rodzi się chłopiec imieniem Jack. Dziecko ma zamarznięte serce i aby mogło przeżyć, akuszerka wstawia mu mechanizm zegara z kukułką. Będzie on działał i sprawował się dobrze, do czasu, aż Jack się zakocha… wtedy bowiem mechanizm pęknie. Pewnego dnia Jack poznaje jednak śpiewaczkę, którą od początku zaczyna darzyć miłością…

„Oczywiście, jeśli chodzi o wielką miłość, jestem w pewnym sensie upośledzony i moje serce raczej nie będzie w stanie wytrzymać emocjonalnego trzęsienia ziemi, które przeżywam, gdy panią widzę, ale voila, ono bije dla pani.”

Fantastyczna, wzruszająca opowieść, którą powinien przeczytać… właściwie każdy. Jest to historia wyłamująca się z wszelkich utartych schematów, którą właściwie ciężko gdziekolwiek dopasować. Niedługa książeczka o miłości, poświęceniu i oddaniu, napisana z humorem i przekazująca najcenniejsze wartości – rzadko trafia się na tak mądre książki, napisane w równie nietuzinkowy i przystępny sposób.

Autor ma ciekawy, specyficzny styl pisania, który sprawił, że darzę tę książkę wielką sympatią. Lekturę czyta się gładko, bez zmęczenia i sięga się po nią chętnie. Może parę momentów nieco się ciągnęło, może styl autora czasem trochę „zgrzytał” (z racji, jak sądzę, niedopracowanego warsztatu), ale to w niczym nie przeszkadzało, a nawet dodawało uroku tej baśni. Sam pomysł zasługuje na podziw, autor rekompensuje nim nieco kulejące wykonanie.

Dużą zaletą są również oryginalni bohaterowie – akuszerka zajmująca się chłopcem, jego dwie przyszywane ciocie – prostytutki, oraz mężczyzna z metalowym kręgosłupem, który zawsze nosi przy sobie jajka, przypominające mu zmarłą żonę. Z nimi wszystkimi Jack rozmawia na temat miłości i poznaje różne perspektywy. Cała książka jest wypełniona cudownymi metaforami. Zdarzało się, że niektóre fragmenty czytałam po dwa razy, żeby utkwiły mi w pamięci.

Przesłanie „Mechanizmu serca” trafiło do mnie, a całość bardzo wzruszyła. Kreacja głównego bohatera sprawiła, że bardzo mocno się z nim utożsamiłam i niemal rozpłakałam się na samym końcu. Jestem pewna, że będę jeszcze nie raz wracać do tej książki i polecać ją, komu zdołam. Taka książka zdarza się raz na tysiąc.