Lustro czasu recenzja

,, Życie to nieustanna zmiana. Nic nie jest trwałe i dane raz na zawsze. Wystarczy krótka chwila, by każda ludzka budowla, najbardziej dopracowana i bezpieczna, legła w gruzach. Kariera, rodzina, praca, życie- tak łatwo je utracić! Wydaje się nam, że wszystko wiemy, że sprawujemy kontrolę nad własnym ograniczonym terytorium. A jedno potem jedno słowo, jedna decyzja, kaprys losu czy natury wystarczą, żeby wszystko nagle się zmieniło. Włącznie z nami’’.

Takie głębokie i jakże prawdziwe słowa odnalazłam w najnowszej powieści Anny Piegi zatytułowanej ,,Lustro czasu’’. Autorka na co dzień pracuje jako polonistka w liceum ogólnokształcącym w Zakopanem zaś czytelnikom dała się poznać w 2008 roku debiutancką powieścią pt. ,,Klub dobrej wiadomości’’. Teraz możemy podziwiać kolejne jej dzieło o tajemniczym tytule ,,Lustro czasu’’ wydane przez wydawnictwo Prószyński i S-ka.

Główną bohaterką jest dwudziestoośmioletnia Daria Sulim. Dziewczyna od jakiegoś czasu myśli o zmianie planów zawodowych, dlatego przerywa studia medyczne, aby na poważnie zająć się muzyką w której odnajduje swoje powołanie, radość i spokój. Ojciec, Krzysztof Sulim ceniony kardiochirurg nie akceptuje tej decyzji i w wyniku burzliwej rozmowy zrywa wszelkie kontakty córką na ponad sześć lat.

W tym czasie Daria próbuje od nowa zbudować swój świat mimo iż bardzo tęskni za rodzinnym domem. Nie mniej jednak pragnie realizować swoje marzenia i konsekwentnie podążając w kierunku muzyki, zostaje wokalistką zespołu Blue Velvet. Zaczyna odnosić pierwsze sukcesy na rynku muzycznym. Ciągle pozostaje jednak sobą. Nie dąży do sławy za wszelką cenę, ponieważ od życia w blasku fleszy, kocha niezależność i spokój. Największą radość sprawiają jej potajemne spotkania z mamą Alicją, dzięki którym czuję namiastkę domu. Rodzicielka niejednokrotnie namawia córkę do pojednania z ojcem, niestety oboje są niezwykle uparci i pamiętliwi. Sytuacja zmienia się diametralne , gdy pewnego dnia Daria dostaje telefon od taty z informacją o pogorszeniu stanu zdrowia Alicji, której słowa brzmią jak wyrok - białaczka. Teraz najważniejsza jest walka ze straszliwą chorobą. Kobieta wyjątkowo mocno potrzebuje wsparcia najbliższych, niestety nie wszystko przebiega zgodnie z planem. Nieoczekiwanie duchy z przeszłości ujawniają się, niosąc za sobą cierpienie, smutek i żal, zaś Daria odkryje wstrząsającą prawdę, która na zawsze zburzy jej dotychczasowy świat.

,, Lustro czasu’’ jest niezwykle głęboką, refleksyjną powieścią pełną wielu wartości. Emocje wyłaniają się niemal z każdej strony powodując szybsze porywy serca. Niejednokrotnie zdarzyło mi się powstrzymywać łzy w oczach śledząc perypetie Darii oraz jej zmagania w rozwiązywaniu bolesnych, rodzinnych sekretów. Czasami zdarza się tak, że rodzice zatajają przed swymi dziećmi ważne informacje w trosce o ich bezpieczeństwo nie zdając sobie sprawy, że najgorsza prawda bywa mniej bolesna niż najlepsze kłamstwo. Potem gdy skrywane tajemnice wychodzą na jaw, ból staje się o wiele silniejszy. Sama główna bohaterka doświadczyła tego na własnej skórze, co spowodowało żal, gniew i wewnętrzne rozdarcie. Na tym przykładzie Anna Piega w delikatny i taktowny sposób pokazała nam, jak bardzo ważna jest szczerość, prawda i zaufanie w rodzinie, ponieważ gdy tego zabraknie możemy bezpowrotnie zniszczyć fundament naszych rodzinnych więzi.

Kolejnym niezwykle istotnym elementem są zmagania Alicji z chorobą, która brzmi niczym wyrok śmierci.W takich momentach najważniejsze jest wsparcie rodziny i najbliższych dające wiarę, siłę i wolę walki ze straszliwym wrogiem. Na szczęście kobieta ma przy sobie kochającego męża i dzielną córkę, dzięki czemu wie o co i dla kogo ma walczyć.
Czytając ,,Lustro czasu’’ wychwyciłam również między ,,wierszami’’ swego rodzaju przesłanie do czytelników, aby samemu spróbować przyczynić się do ocalenia czyjegoś życia będąc dawcą szpiku. Tym jakże wspaniałym gestem uratujemy nie tylko czyjeś zdrowie, lecz wiarę w ludzi i w Boga.

Polecam wszystkim bez wyjątku zapoznać się z tą książką. Choć wywołuje ona nostalgiczne odczucia, to jednak czyta się ją niezwykle szybko i z rosnącym zainteresowaniem. Osobiście zachwyciłam się bogactwem opisów i niezwykłą subtelnością stylu. Anna Piega potrafi wzruszyć, oczarować i zainteresować swoją historią. Warto czasem odbiec od ciepłych, sielankowych powieści, by wejść w świat refleksji, zadumy i zagmatwanych tajemnic. Jestem przekonana, że ,,Lustro czasu’’ na długo zostanie w waszej pamięci i całkowicie zmieni spojrzenie na rodzinne wartości.

http://cyrysia.blogspot.com/2011/07/tajemnicza-przeszosc-w-lustrze-czasu.html