Ta druga Bella recenzja

“Wygląda na to, że Iza jest ta odpowiednią dziewczyną, jednak nie powstrzyma mnie to przed odkryciem, kim jest ta druga ślicznotka. Muszę poznać jej imię.”

Bella uchodzi za tą drugą. Mniej ładniejszą i mniej mądrzejszą. Do tego myśli to co mówi nie przejmując się czy wypada czy nie.

Gabriel wydaje się, że ma wszystko, ale tak nie jest. Ciąży na nim klątwa a czasu coraz mniej, aby ją ściągnąć. Zrobi w tym celu wszystko, nawet stosując przemoc czy zastraszając. Jest przekonany, że jest nią Izabela, siostra Belli. Ale czy naprawdę?

Czy uda się ściągnąć klątwę? Jaki wpływ na to będzie miała Bella? Jak tym razem potoczy się baśń? Kto jest piękną a kto bestią?

Bella jest tą mniej pożądaną siostrą. Jej ojciec szuka tylko okazji, aby się jej pozbyć. Najlepiej w taki sposób, żeby z tego tytułu osiągnąć korzyści dla siebie. Ojciec od początku źle ją traktuje, bije i obarcza ją winą za wszystko. Nie pomaga również to, że Bella jest dziewczyną, która nie powstrzymuje się przed mówieniem tego co sądzi. Nie ma zamiaru wychodzić za mąż za kogoś za kogo nie chce. Niestety jej ojciec tego nie akceptuje. Potrzebuję on pilnie pieniędzy, aby spłacić długi i dlatego, kiedy sam książe się jej oświadcza nakazuje dziewczynie wyrazić na nie zgodę. Jednak Bella nie ma takiego zamiaru i mówi co myśli.

"Chciałabym go zapytać, dlaczego nie pamięta, jak wyglądała ta kobieta, i czemu nie może rozpoznać jej po prostu po twarzy, ale wydaje się, że nikt inny nie ma z tym problemu. Czy książę naprawdę może być aż tak głupi?"

Gabriel to bardzo bogaty człowiek, który nie cieszy się sympatią. Jest przystojny, ale ma pewną tajemnicę. Otóż ciąży na nim klątwa i okazuje się, że nie tylko na nim. Aby ją ściągnąć potrzebuje do tego najpiękniejszej i najmądrzejszej kobiety. Do tego dziewczyna musi go pokochać. Gabriel jest przekonany, że taką osobą jest siostra Belli - Izabela. Jednak dziewczyna nie jest chętna aby nawiązać z nim jakiekolwiek bliskie stosunki, ale mężczyzna nie uważa, aby to było przeszkodą. W tym przekonaniu umacnia go również to, że ojciec sióstr ma u niego dosyć duże długi.

Ojciec Belli i Izabeli różnie je traktuje. Bella nie ma co liczyć na jego miłość, gdzie druga siostra wręcz przeciwnie. Kocha ją, rozpieszcza i nie ma zamiaru wyrazić zgody na jej małżeństwo z Gabrielem, tym bardziej, że ona tego nie chce. Gdy mężczyzna coraz bardziej im zagraża to nie zastanawiając się porzucają Bellę, cały dom i uciekają a dziewczyna nie zdaje sobie z tego sprawy. Zostaje przynętą i staje się ona zakładnikiem mężczyzny, który liczy na to, że dojdzie do wymiany. On odda Bellę a dostanie w zamian Izabelę.

Izabela to bardzo dziwnie wykreowana postać. Raz jest współczująca dla siostry, chce jej pomóc a raz uważa, że sobie na wszystko zasłużyła. Nawet jest gotowa poświęcić życie Belli dla swojego celu, zrobić jej krzywdę. Wyglądało to tak jakby autorka nie potrafiła się zdecydować na jedną wersję. Raz kochana współczująca siostra a za chwilę wróg. Do tego jest to naprawdę głupia bohaterka. Było kilka momentów, gdzie dosłownie miałam ochotę nią potrząsnąć.

"– Aha. – Składa pocałunek na moim czole. – Czujesz się niegodna miłości, ponieważ wiesz, że żaden mężczyzna nigdy nie pokocha tak prostej dziewczyny bez klasy jak ty"

Bella to typ bohaterki, który bardzo lubię. Zadziorna, pewna siebie, nie bojąca się powiedzieć co myśli. Stara się być szczęśliwa, choć nie liczy, że szczęśliwe zakończenie będzie jej udziałem. Uparta, nie wierzy w bajki. Posiada tylko swojego tajemniczego książkowego przyjaciela, z którym pisze wiadomości poprzez zostawianie liścików w książkach i to pozwala jej przetrwać. Tylko kto nim jest? I czy będzie dane im się spotkać?

Gabriel, hmm, na myśl przychodzi mi tylko określenie idiota. Żeby ściągnąć ciążącą na nim klątwę potrzebuje kobiety, która będzie mądra i piękna, ale przede wszystkim go pokocha. Jest przekonany, że jest to Izabela, która się go boi i uciekła przed nim. Więc, jakim cudem on chce sprawić żeby klątwa znikła, jak dziewczyna go nie kocha? I nie zapowiada się na to, że to kiedykolwiek się zmieni? Dodatkowo, jest tak bardzo przekonany, że to ona jest tą, której potrzebuje, że nie dostrzega żadnej innej. Mężczyzna ma wszelkie znaki, wszystko wskazuje na inną kobietę a ten ślepy i dalej swoje. Noo było to bardzo irytujące.

Porwanie Belli powoduje, że bohaterzy chcąc czy nie chcąc są ze sobą blisko. Jak początkowo dziewczyna go nienawidzi to z czasem zaczyna budzić jej zainteresowanie. Z wzajemnością. Mężczyzna jednak nie pozwala sobie na nic więcej, bo priorytetem jest dla niego ściągnięcie klątwy. Z kolei dziewczyna nie ma zamiaru uwikłać się w relacje, która nie ma szansy na przyszłość. Wie, że nigdy nie będzie dla niego tą jedyną.

"– Nie mogę angażować się w relację z kimś, kto szuka kogoś innego. – Rzuca mi spojrzenie, które mówi: „Uważaj, mam sztylet”, chociaż wiem, że tak nie jest. – Nie chcę robić sobie nadziei ani polubić kogoś, dla kogo nie jestem wszystkim"

Oczywiście, nie zabrakło tutaj zbliżeń. Było ich bardzo dużo i nie podobały mi się. Sądzę, że głównie dlatego, że były one sztuczne i nie było czuć pomiędzy bohaterami żadnej chemii.

Zakończenie było dla mnie mało logiczne. Ta klątwa? Nawet nie wiem w jaki sposób do takiego rozwiązania doszło, bo się to nie zgadza z tym co było wcześniej. Jakim cudem do tego doszło? Nie wiem 🤷‍♀️🤷‍♀️

"Ta druga Bella" to książka, co do której mam mieszane uczucia. Nie było źle, ale też nie było dobrze. Zdaję sobie sprawę, że autorka słynie z krótkich treści, sama miałam okazję czytać kilka jej książek, ale tutaj to było bardzo odczuwalne. Historia była krótka i za dużo się w niej działo. Za wiele tu było różnego rodzaju postaci z baśni, które razem się mieszały. Był tylko chaos i jak dla mnie brak logiki.

"Ta druga Bella" to trochę inne spojrzenie na historię pięknej i bestii i powiem szczerze nawet ciekawie zapowiadająca się koncepcja. Pomysł był fajny, ale niestety wykonanie było bardzo słabe.Przynajmniej okładka jest piękna, ale szkoda że nie odzwierciedla ona treści. Miłego!