Marsz w mrok recenzja

Kiedy pojawiają się na rynku kryminały, łapię się za nie w ciemno. Stąd też nie miałam najmniejszych oporów żeby przeczytać dzieło pana Miłosza. I to jest dla mnie kolejna, doskonała pozycja na ten rok!

Pana Fryzieła nie miałam okazji poznać wcześniej, nic dziwnego, przecież „Marsz w mrok” jest debiutem autora. Jakim? Jak dla mnie doskonałym! Partnerzy Daniel i Julia rozwiązują sprawę, w której winny poniekąd bawi się w kotka i myszkę. Fabuła jest obłędna, a ja zupełnie przypadkowo czytając dzieło autora miałam na myśli film „Prawo do zemsty” z Gerardem Butlerem oraz Jamiee Foxxem. Dlaczego? Bo właśnie w obu przypadkach – i książce i filmie – zbrodniarz niemalże w 100% był lepszy od ręki sprawiedliwości!

Bohaterowie są konkretni, nie tacy rozleźli, nie tacy smętni – tylko twardo stąpający po ziemi. Bardzo mi przypadli do gustu i nie mogę złego słowa powiedzieć, bo ta książka zrobiła na mnie ogromne wrażenie, nie ma to tamto! Akcja jest konkretna, nie jest nudna jak motylki na tapecie i mogę śmiało nawet zażartować, że „zaskakuje nas niczym diesel na mrozie”. I to naprawdę mocno! Nie tak sobie wyobrażałam tę historię, a ona zupełnie odebrała mi obraną przeze mnie ścieżkę domysłów i wrzuciła w tytułowy mrok do tego stopnia, że podnosiłam szczękę z podłogi! I co jak co, ale pragnę kolejnej książki pana Miłosza! Żonglerka śladami i domysłami jaką mi zafundował zostanie w mojej pamięci naprawdę długo, ale to znak, że pan Fryzieł wiedział co robił pisząc tę właśnie opowieść!