Szepty z wyspy samotności recenzja

„Szepty z wyspy samotności" @magdaknedler
Thimios, Talos, Mirek, Aga. Bohaterów tej powieści łączy wiele. Są to niewypowiedziane słowa, tęsknota, rozczarowanie, śmierć, potworne poczucie winy i przeszłość. Szepty z wyspy samotności to nie tylko powieść o chorych ludziach, których trąd wygnał na wyspę. Chociaż autorka dosadnie przedstawia oblicze tej choroby. Ta książka to dzieło, które zmusza do refleksji i skłania do spojrzenia poza horyzont tego, co w niej zapisane. Autorka swoim kunsztem pisarskim przeprowadza nas przez wyspę bardzo namacalnie. Słowem buduje obraz, jaki otaczał głównych bohaterów. A i oni wykreowani są w sposób znany dla Magdy Knedler. Ten, kto czytał powieści autorki, ten wie, że bohaterowie otoczeni są często mgłą tajemniczości. I właśnie ta aura tajemnicy zmusza czytelnika do odkrywania łączących relacji między bohaterami. I to właśnie cenię w tej twórczości. Tu nic nie jest rzeczywiste, sami musimy dodać dwa do dwóch.
Książkę czytałam dwa dni. Potrzebowałam chwili wytchnienia i refleksji. To powieść o samotności, miłości, izolacji, a obok tak potężnej dawki emocji nie da się przejść obojętnie. Nawiązanie autorki do mitologi greckiej i naprowadzenie czytelnika na film Zubera sprawia, że obraz głównych bohaterów jest bardziej rzeczywisty. Jeśli potrzebujesz lektury, która słowem przeniesie Cię w odległe czasy, pełne zarazy i swoistej uczty przemyśleń,polecam gorąco.
To książka zupełnie inna niż pozostałe tej autorki od pierwszych stron zmusza czytelnika do własnych myśli. A to co wydaje się oczywistym, takim nie jest. Tajemnice, jakie kryje Aga sprawiają, że pragniesz dowiedziec się więcej i chłoniesz te okrutne wydarzenia z bijącym sercem. Obraz trądu do tej pory był mi słabo znany, autorka oprócz psychicznych bolączek bohaterów przedstawiła też aspekty medyczne. To straszna, okrutna choroba, która pozbywała ludzi wszelkich nadziei. Stawiała kropkę nad całym życiem i oni byli świadomi,tego że wyspa to ostatnie ich miejsce na ziemi. Tam gineły plany i marzenia...