Szepty moich lęków recenzja

O jaka to była dobra książka! Genialna wręcz. W mojej ocenie zdecydowanie najlepsza pozycja autora.

Pan Kanios stworzył znakomitą historię. Historię, która wciąga czytelnika od samego początku. Jak już raz w nią wejdziesz to nie ma ratunku - od lektury nie da się oderwać. Książkę czyta się błyskawicznie, z napięciem, zainteresowaniem i wypiekami na twarzy. Autor umiejętnie dozuje napięcie i w idealnym tempie rozwija akcję - tu nic się nie dłuży, wszystko dzieje się w odpowiednim momencie i czasie. Do samego końca towarzyszy nam uczucie niemożności oderwania od lektury. Ja przeczytałam książkę praktycznie jednym ciągiem ;) Krótkie rozdziały zachęcają czytelnika do przeczytania jeszcze jednego rozdziału, a potem kolejnego i znów następnego aż do ostatniej kropki w książce. Wciągająca i bardzo, bardzo dobra lektura.

Akcja książki podzielona jest na trzy perspektywy. Z jednej strony poznajemy losy czwórki kumpli, kiboli krakowskiej Cracovii - przyrodniego rodzeństwa Seby i Synka oraz ich znajomych, Kosy i Bola. Śledzimy ich poczynania w krakowskim półświatku. Z drugiej strony mamy trio śledczych - komisarz Alicję Romską, oraz dwoje aspirantów: Ewę Kwiecień i Jacka Olkowskiego - którzy podejmują się rozwikłania brutalnego napadu i morderstwa pewnego małżeństwa. Jako trzeci punkt widzenia dochodzi nam historia Jakuba i jego matki, ofiar przemocy domowej, psychicznej i fizycznej. Wszystkie te trzy historie zdają się nie mieć żadnego powiązania, ale im dalej brniemy w fabułę tym częściej znajdujemy wspólne punkty i okazuje się, że autor bardzo sprytnie i płynnie potrafi wszystko złączyć w jedną całość. Nie wiem, która perspektywa podobała mi się najbardziej, która najlepiej wciągnęła. Wszystkie historie, całość książki była fantastyczną i wciągającą lekturą, którą na długo zapamiętam.

Podsumowując: zdecydowanie najlepsza powieść autora. Wciąga od początku, fabuła jest zaskakująca, szczególnie w końcówce książki. Od lektury nie można się oderwać - czytamy ją jednym ciągiem, aż do samego końca, do ostatniego zdania. Genialna lektura.