Z Pokorą przez życie recenzja

Szczęśliwe, ale nudne życie aktora

Autor: @almos ·1 minuta
2022-05-27
1 komentarz
17 Polubień
Kolejny wywiad rzeka z niedawno zmarłym wybitnym aktorem komediowym. Bardzo lubię pana Wojciecha za role w filmach Barei (niezapomniana Marysia z filmu 'Poszukiwany, poszukiwana'), za występy w kabarecie Olgi Lipińskiej. Również za występy w purenonsenownych skeczach radiowych Marii Czubaszek, w których gra logicznego, ułożonego faceta (pana Kazia) robionego w konia przez Irenę Kwiatkowską (ciotkę) i Jerzego Dobrowolskiego (pana Jurka). Słucham tych skeczy do dziś, wciąż bawią.

W książce Pokora opowiada o swoim życiu, bogatej karierze, znajdujemy też nieodłączne anegdotki. Co ciekawe, aktor nie lubi wracać do zresztą świetnej komedii 'Poszukiwany, poszukiwana' która przyniosła mu olbrzymią popularność i trochę kłopotów, bo został zaszufladkowany jako aktor mężczyzna, który może zagrać kobietę. Mówi też o trudnym charakterze Stanisława Tyma, który lubi brylować na scenie i nie toleruje konkurencji.

Niemniej od pewnego momentu łapałem się na tym, że jakieś to mało ciekawe było, bez blasku, bez iskry. Może dlatego, że u Pokory wszystko przebiegło tak gładko i dobrze. Centrum jego życia stanowiło udane małżeństwo, do tego stopnia, że żona, pani Hanna, współuczestniczyła w wywiadzie. Mamy też sporo (za dużo) opowieści o rodzinie, dzieciach, wnukach itd. Na przykład dostajemy cały rozdział o chorobie pani Hanny, prawdę mówiąc mało interesujący, Miło poczytać o szczęśliwym życiu rodzinnym, ale … prawdę mówiąc to nudne. Może dlatego, że, jak pisał genialny Tołstoj: „Wszystkie szczęśliwe rodziny są do siebie podobne, każda nieszczęśliwa rodzina jest nieszczęśliwa na swój sposób” W tej książce czytamy o szczęśliwej rodzinie i szczęśliwym życiu, w innych wywiadach z aktorami (Kowalewski, Fronczewski) mieliśmy różne dramaty; to czyniło je dużo ciekawszymi.

Wydaje się, że taki, a nie inny układ książki to wina przeprowadzającego wywiad pana Pyzi, który nie miał jasnej koncepcji rozmowy i dał sobie narzucić to, co czytamy. Wyszła laurka. To miła, sympatyczna lektura, ale powierzchowna, niewiele z niej w głowie zostaje.

Moja ocena:

Data przeczytania: 2015-11-01
× 17 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Z Pokorą przez życie
2 wydania
Z Pokorą przez życie
Wojciech Pokora, Krzysztof Pyzia
7.4/10

Pierwszy wywiad rzeka z Wojciechem Pokorą. Aktorem został przez przypadek, ale kolejne pokolenia Polaków pokochały go za role w „Poszukiwany, poszukiwana”, „Alternatywy 4” czy „Kariera Nikodema Dyzmy”...

Komentarze
@Rudolfina
@Rudolfina · ponad 2 lata temu
Chyba jednak wolę życie szczęśliwe, nawet jeśli innym wydaje się ono nudne😉
× 2
@MLB
@MLB · ponad 2 lata temu
Zdecydowanie:) Jest takie chińskie eleganckie przesłanie do wrogów: "obyś miał ciekawe życie".
× 2
Z Pokorą przez życie
2 wydania
Z Pokorą przez życie
Wojciech Pokora, Krzysztof Pyzia
7.4/10
Pierwszy wywiad rzeka z Wojciechem Pokorą. Aktorem został przez przypadek, ale kolejne pokolenia Polaków pokochały go za role w „Poszukiwany, poszukiwana”, „Alternatywy 4” czy „Kariera Nikodema Dyzmy”...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

Wojciech Pokora – mistrz sztuki aktorskiej, kreator wielu niezapomnianych ról, daje się nam poznać w niezwykłym wywiadzie rzece. Niezwykłym, bo jedynym jaki się ukazał w formie literackiej i osobiści...

@ania_gt @ania_gt

Nie ma chyba osoby, która nie znałaby nieodżałowanego aktora Wojciecha Pokory. Nie można nie pamiętać tak kultowych jego rol jak Marysia W " Poszukiwany, poszukiwana" czy docenta Furman w serialu " ...

@agulkag @agulkag

Pozostałe recenzje @almos

Portrety z łagru
Oligarcha, a potem więzień

Ta cieniutka książeczka była w swoim czasie mocno promowana, usiłowano zrobić z jej autora największego rosyjskiego demokratę i więźnia sumienia, moim zdaniem mocno na w...

Recenzja książki Portrety z łagru
Z chirurgiczną precyzją
Pierwszy polski thriller medyczny

Zacząłem czytać tę książkę reklamowaną jako pierwszy polski thriller medyczny (ciekawym czy pojawiły się następne), jako wytchnienie od poważniejszych lektur, ale też dl...

Recenzja książki Z chirurgiczną precyzją

Nowe recenzje

Wszyscy jesteśmy martwi.
Wszyscy jesteśmy martwi - finał
@Malwi:

„Wszyscy jesteśmy martwi” to ostatnia, czwarta część serii „Krwawe Święta” autorstwa Sary Önnebo. Akcja nabiera tempa, ...

Recenzja książki Wszyscy jesteśmy martwi.
Klub Dzikiej Róży
Dzika róża
@patrycja.lu...:

"Klub Dzikiej Róży" zaprasza w progi podupadłego pensjonatu w czasach powojennych, w którym policja odkrywa zwłoki. Mie...

Recenzja książki Klub Dzikiej Róży
1.3.1.4. Śmierć nas nie rozłączy
Tetbeszka
@patrycja.lu...:

"1.3.1.4. Śmierć nas nie rozłączy" to debiut Aleksandry Maciejowskiej, w którym przenosimy się kilkadziesiąt lat wstecz...

Recenzja książki 1.3.1.4. Śmierć nas nie rozłączy
© 2007 - 2024 nakanapie.pl