Sycylijskie lwy recenzja

Stefania Auci "Sycylijskie lwy"Saga rodu Florio tom 1,

Dzisiejsze Palermo i w ogóle cała Sycylia mogą być dumne z rodu Florio, który najpierw w osobach braci Paola i Ignazia, a potem dzięki przedsiębiorczości syna Paola Vincenza, zbudował nie tylko fortunę domu Florio, ale dał również impuls do rozwoju gospodarki, szczególnie tej związanej z handlem i transportem morskim.

Bardzo długo byłam pewna, że "Sycylijskie lwy" są fikcyjną historią, wymyśloną przez autorkę rodzinną sagą, w tle której wybrzmiewa również historia Włoch. Nic bardziej mylnego. Rodzina Florio istniała naprawdę, osiedliła się w Palermo pod koniec XVIII wieku, okupując swoje sukcesy ekonomiczne niezwykle ciężką pracą, ciągłymi wyrzeczeniami, ale też szczególnym wyczuciem rynku stając się wręcz pionierami kolejnych podejmowanych przedsięwzięć, z nieraz naprawdę odległych dziedzin. Zioła i przyprawy, siarka, wino, to tylko niektóre z nich. Niezwykły zmysł handlowy połączony z odważnym inwestowaniem długo nie dawał jednak kolejnym członkom rodziny Florio poczucia stabilizacji, znalezienia swojego miejsca wśród szlachetnie urodzonej śmietanki towarzyskiej Palermo, odciskając piętno bycia gorszymi od innych.

W "Sycylijskich lwach" rządzi pieniądz i namiętność. Florio pragną awansu społecznego, nie boją się wystąpić przeciwko zagrażającym im wrogom, jednocześnie rzadko szukają przyjaciół ani sprzymierzeńców dla własnych działań. Są również gotowi poświęcić życie rodziny, płynąc pod prąd ówczesnemu światu w swoich nieoczywistych i często bezwzględnych wyborach życiowych.

Nie miałam okazji być w Palermo, a jednak "Sycylijskie lwy" spowodowały, że mam chęć natychmiast to naprawić. Wyruszyć śladami rodziny Florio, znaleźć się w gąszczu uliczek miasta, udać się do portu, usiąść w barze z kieliszkiem marsali. Nie mogło się oczywiście obejść bez przejrzenia internetu, który uraczył mnie licznymi zdjęciami rodziny z tamtych czasów. Cieszę że się, za na nie natrafiłam, gdyż dzięki nim bohaterowie, choć w swoim życiu niekoniecznie sympatyczni, od razu stali się bliżsi.

Lubię tego typu sagi rodzinne osadzone w klimacie jakiegoś miejsca, miasta, w których znaczenie mają również różnorodne wydarzenia historyczne. "Sycylijskie lwy", których kolejny tom pojawi się już niedługo, to coś akurat mają. Jest tylko jedna rzecz, do której nie mogłam się aż do końca przyzwyczaić. To narracja prowadzona w czasie teraźniejszym. I kiedy zwykle nie przeszkadza mi czas, w którym opowiadana jest historia, tak tutaj nie potrafiłam jakoś z tym czasem teraźniejszym zastosowanym do opowiedzenia historii sprzed lat, zaprzyjaźnić się.