Cokolwiek uczyniliście recenzja

W tej powieści udało się wszystko. Serio. Nie ma jednego elementu, który by autorowi nie wyszedł lub choćby wyszedł trochę gorzej niż inne. Udała się sama fabuła, nie ma tu morderstwa od pierwszej strony, "główny trup kryminału" (tak, mimo wszystko jest to bardzo klasyczny kryminał) pojawia się w ogóle grubo po połowie tekstu, ale w samą akcję wpadamy z miejsca, z miejsca z ciekawością śledzimy to co się dzieje na kolejnych stronach, po prostu bawimy się tą historią. Udała się stylistyka, to czyta się po prostu, zwyczajnie przyjemnie. Udał się zestaw postaci, tych ludzi naprawdę się nie zapomina, nawet jeśli pojawiają się na kartach powieści epizodycznie. Udało się podsuwanie mylnych tropów, robione zadziwiająco powściągliwie. Nawet czuć mróz, czuć to zimne powietrze, książki, której akcja toczy się zimą.

Temat molestowania seksualnego jest rzeczywiście poważny, poruszający, tym bardziej, że tu doprowadziło to do najdosłowniej pojmowanego zniszczenia życia ofiary. Muszę się chyba wręcz wytłumaczyć, czemu w poprzednim akapicie pisałem o bawieniu się. Tak, to się też udało, jakimś cudem autor tak skonstruował tę opowieść, że fragmenty bezpośrednio tyczące molestowania są, hmmm, wyizolowane, jakoś tak oddzielone treściowo od reszty tekstu. Fakt, że wzmianki o molestowaniu szczerze nas poruszają nie przeszkadza nijak temu, że samym tekstem się bawimy. W ogóle molestowanie to niejedyny poważniejszy temat w książce, i za każdym razem udało się osiągnąć równowagę między zabawą a tą głębszą warstwą.

Książka wyraźnie dzieli się na trzy mniej-więcej równe części, według schematu Warszawa-prowincja-Warszawa. Każda z nich ma trochę innych charakter, następują one po sobie według dość ścisłej logiki, ułatwia to czytanie. Co do obrazu hierarchii kościoła w powieści - no właśnie, nie wiem jakim cudem i to Nowakowi wyszło. Księża są albo podli, albo nieprzyjemni a mimo to ja, osoba, która modli się codziennie, bynajmniej nie poczułem się urażony. I ten motyw Biskupa, który wczuł się w...

Z początku miałem wrażenie, że w powieść dość sztucznie włączono problem kryzysu gospodarczego z 2008 r. Ale i to zastrzeżenie teraz odrzucam, zagadnienie kryzysu cywilizacyjnego powraca w tekście na kilku płaszczyznach i ta dobrze je uzupełnia.

Końcowe twisty to tak naprawdę tylko wisienka na torcie. Bardzo polecam.