Zapach pustyni recenzja

Na wstępie chciałabym podziękować Monice oraz @wydawnictwovideograf za zaufanie i możliwości objęcia patronatem medialnym książki "Zapach pustyni". To moje kolejne spotkanie z twórczością Moniki, a za mną teraz tak naprawdę wszystkie historie, które wyszły spod jej pióra. Od pierwszej książki zostałam zauroczona wrażliwością autorki, więc nie zastanawiałam się nawet chwili nad podjęciem decyzji dotyczącej patronowania temu tytułowi. Stylistyka i język jakim posługuje się Monika jest bardzo lekki i przyjemny w odbiorze co sprawia, że książkę czyta się w zawrotnym tempie, ja pochłonęłam ją w jedno popołudnie i nie odłożyłam póki nie przeczytałam ostatniego zdania. Od pierwszych chwil zostałam wciągnięta do świata bohaterów i z ogromnym zainteresowaniem oraz zaangażowaniem śledziłam ich losy oraz relację. Fabuła została w interesujący sposób nakreślona, przemyślana, dopracowana i bardzo dobrze poprowadzona. Natomiast bohaterowie, zarówno pierwszo jak i drugoplanowi, zostali w niesamowicie prawdziwy sposób wykreowani, to postaci, które nie są idealne, mają swoje wady i zalety, tak jak my popełniają błędy czy postępują pod wpływem emocji, dlatego tak łatwo się z nimi utożsamić w wielu kwestiach, podzielając podobne troski czy dylematy moralne. Razem z bohaterami powieści przeniosłam się do Dubaju i muszę przyznać, że Monika w niesamowicie plastyczny i pobudzający wyobraźnię sposób oddała klimat tego miasta ukazując jego dwa oblicza. To, które widzą turyści, czyli drapacze chmur, luksus, przepych, piękne pustynie i nowoczesność oraz to, przedstawione oczami głównego bohatera obrazujące przedmieścia miasta, gdzie jest mieszkają i walczą o przeżycie obywatele Pakistanu czy Hindusi pracujący za marne wynagrodzenie przy budowaniu wspomnianych budowli. Czytając niektóre opisy czułam się tak jakbym towarzyszyła bohaterom we wszystkich przejażdżkach, przechadzkach, słyszała szum wiatru, dźwięki miasta oraz czuła zapach pustyni! Całą sobą chłonęła uroki, piękno i jednocześnie surowość tego miasta. Historia została przedstawiona z perspektywy Malwiny oraz Ibrahima co pozwoliło mi lepiej ich poznać, dowiedzieć się co czują, myślą, z czym się borykają, jakie wydarzenia z przeszłości odcisnęły piętno na ich obecnym życiu, a tym samym mogłam lepiej zrozumieć ich postępowanie oraz decyzję. Malwina od początku zaskarbiła sobie moją sympatię, to pełna życia, podążająca za marzeniami kobieta, której z całych sił kibicowałam. Ibrahim natomiast to muzułmanin szanujący tradycje, liczący się ze zdaniem swoich rodziców iszykujący się do aranżowanego małżeństwa mężczyzna. Mogłoby się wydawać, że dzieli ich bardzo wiele - status, pochodzenie, różnice kulturowe, jednak zagłębiając się w ich losy okazuje się, że mają ze sobą więcej wspólnego niż mogliby przypuszczać. Ich relacja została w rewelacyjny sposób poprowadzona, wszystko toczyło się swoim niespiesznym rytmem, pozwalając Czytelnikowi skupić się na gestach, słowach i odczuciach towarzyszących głównym postaciom, co niesamowicie mi się podobało. Cudownie było obserwować jak Malwina i Ibrahim się przed sobą uzewnętrzniają i śledzić powolnie kiełkujące między nimi uczucie, które okazało się jednak okupione wieloma wyrzeczeniami i przeciwnościami losu, które momentami były trudne do pokonania. Ważnym wątkiem, w znacznym stopniu wpływającym na relację bohaterów jest ten związany z matką Ibrahima i jej tajemniczym zniknięciem z jego życia. Jeśli chodzi o ten aspekt to Monika naprawdę trzymała mnie w napięciu do ostatnich stron, serwując gorzką historię, która w ostatecznym rozrachunku przyniosła ukojenie. Autorka w swoje powieści nie boi się poruszać ważnych, życiowych i ponadczasowych tematów, które tak naprawdę mogą spotkać każdego z nas czy naszych bliskich, wywołując w Czytelniku wiele skrajnych emocji i wrażeń. Monika na przykładzie swoich bohaterów pokazuje, że miłość jest w stanie przenosić góry i udowadnia, że każdy z nas niezależnie od tego skąd pochodzi, jakim majątkiem dysponuje pragnie jedynie szczęścia i miłości. "Zapach pustyni" to emocjonująca, poruszająca i wartościowa opowieść o poszukiwaniu siebie, poszukiwaniu swojego miejsca w życiu, otwieraniu się na drugiego człowieka, trudnych wyborach, walce o siebie i swoje szczęście oraz miłości, takiej która pojawia się w najmniej oczekiwanym momencie. Cudownie spędziłam czas z tą książką i czekam już na kolejne powieści spod pióra autorki! Polecam!