Kraina Zeszłorocznych Choinek recenzja

Święta Bożego Narodzenia, to ten wyjątkowy czas w roku, kiedy potrzebujemy domowego ciepła, rodzinnej atmosfery oraz tych wszystkich małych i dużych rytuałów, które sprawiają, że na te kilka dni, czeka się okrągły rok.
Jednak nie zawsze jest tak pięknie, szczególnie gdy przemijający rok, przyniósł stratę bliskiej osoby lub rozpad rodziny. Z takimi właśnie przeciwnościami musi się mierzyć dziesięcioletni Antoś. Ma w perspektywie święta bez ukochanego dziadka i dodatkowo bez taty, ponieważ na skutek rozwodu, nie ma już szans na spędzenie Bożego Narodzenia z obojgiem rodziców jednocześnie. Chłopczyk ma jednak cel - znaleźć Krainę Zeszłorocznych Choinek z opowiadań dziadka Bońka.
Historia Tośka jest jednym z wątków umieszczonych w powieści Joanny Szarańskiej. Jednym z dodajmy wielu wątków, ponieważ ta książka, tak jak i większość świątecznych pozycji, charakteryzuje się wielowatkową fabułą osadzoną wokół kilkorga bohaterów wysuwających się na pierwszy plan. Dopiero w trakcie czytania ujawniają się łączące ich relacje i powiązania. Formuła ta jest dobrze znana również z filmów, jak chociażby z uwielbianego myślę, że nie tylko przeze mnie "To właśnie miłość". Wydaje mi się, że taki wielowątkowy sposób prowadzenia fabuły bardzo dobrze pasuje do świątecznego klimatu. Pozwala poruszyć wiele ważnych kwestii jednocześnie. Niektóre elementy wzruszają, inne rozśmieszają (szczególnie podróż do domu Niny, młodej dziewczyny z małego miasta, która podjęła się opieki nad specyficzną starszą panią Heleną i na skutek splotu pewnych zdarzeń, wraz ze swoją wiekową podopieczną udaje się na święta w rodzinne strony), jeszcze inne skłaniają do refleksji (jak chociażby zachowanie syna pani Heleny, który mimo iż jest jedynakiem nie czuje potrzeby spędzenia świąt ze swoją matką, co więcej nie widzi problemu w tym, by starszą pani spędziła cały ten, z reguły rodzinny czas, samotnie).
Podsumowując - "Kraina Zeszłorocznych Choinek" to powieść w sam raz na świateczno-zimowy czas. Czyta się ją lekko i przyjemnie, ale momentami skłania do głębszego zastanowienia się nad tym co w życiu najważniejsze.