Drogi Martinie recenzja

   Jestem świeżo po przeczytaniu książki, skończyłam ją może 20 minut temu, więc recenzja może być emocjonalna.  

Ta książka jest niewielka, historia zamyka się w 200 stronach. To jednak wystarczyło żeby autorka mogła poruszyć bardzo ważny problem - stosunków między rasowych w Ameryce. Justyce jest 17-latkiem, który uczy się w ostatniej klasie liceum, należy do klubu dyskusyjnego, jest jednym z najlepszych uczniów, a w przyszłości chce się uczyć w jednej z najlepszych uczelni. 
Pięknie prawda? Niestety nie.

  W jego życiu niestety dają o sobie znać sytuacje, które nie powinny mieć miejsca. Młody człowiek zakuty w kajdanki, ponieważ chciał zrobić coś dobrego...? Bez sensu - prawda? Niestety, prawda. Śmierć za to, że lubisz słuchać muzyki? Tak brzmi abstrakcyjnie, ale niestety nasz świat jest pełen absurdu. Oceniamy ludzi po wyglądzie, a nie po tym jacy są. Sama ostatnio poczułam na sobie chyba z pięćdziesiąt razy skanowanie. Przeszkadza... bardzo!

"Drogi Martinie" to powieść, która mnie zmiotła i otworzyła moje oczy jeszcze szerzej na to jakie problemy ma nasz świat, jakie stereotypy są w nas. 
Myślę, że każdy powinien ją przeczytać i zmienić perspektywę, a parę rzeczy przemyśleć. 

Polecam!