Światło nad ciemnościami recenzja

Wiele razy wspominałam, że literatura wojenna jest jednym z gatunków, po który sięgam bez większego zastanowienia. I choć przeczytałam już mnóstwo powieści z tego gatunku, w dalszym ciągu nie potrafię się oprzeć kolejnym nowościom. Fikcja, czy też historia oparta kanwie prawdziwych wydarzeń zawsze wzbudza w czytelniku mnóstwo emocji. Tym razem w moje ręce trafiła powieść, inspirowana prawdziwymi wydarzeniami, o pierwszej na świecie placówce szkolącej psich przewodników dla niewidomych, której fabuła rozgrywa się podczas I wojny światowej.

Bruno, narzeczony Anny Zeller, walczy na zachodnim froncie, ona zaś pracuje jako pielęgniarka w szpitalu w Oldenburgu, gdzie oprócz wypełniania codziennych obowiązków próbuje również wspierać rannych żołnierzy. Niestety, wszystkim już brakuje nadziei. Pewnego dnia podczas wizyty doktora Stallinga, dyrektora Czerwonego Krzyża, pojawia się iskierka nadziei. Zainspirowany widokiem owczarka niemieckiego, prowadzącego, rannego żołnierza, wpada na pomysł, by szkolić psy na przewodników dla niewidomych weteranów.
Anna za wszelką cenę chce pomóc w szkoleniu psów i przekonuje do siebie doktora. Pod swoją opiekę zabiera ranną suczkę Nie i w tajemnicy przed doktorem szkoli ją na przewodnika, wierząc, że stanie się idealnym pomocnikiem dla odpowiedniego żołnierza. Staje się, nim Max Benesh, oślepiony na froncie żołnierz żydowskiego pochodzenia, który stracił nie tylko wzrok, ale również narzeczoną i nadzieję na bycie kompozytorem. Dzięki wsparciu Anny na nowo odkrywa swoją miłość do muzyki. Jednak konflikt przybiera na sile, a do Anny dociera, że być może nie uda im się uniknąć wojennej zawieruchy.

„Światło nad ciemnościami” to przepiękna opowieść utkana na kanwie prawdziwych wydarzeń. Autor z niezwykłą precyzją kreśli losy bohaterów, którym przyszło się zmierzyć z okrucieństwem, jakie przyniosła ze sobą wojna. Alan Hlad stworzył niesamowitą powieść, w której idealnie połączył fikcję literacką z prawdziwymi wydarzeniami. Napisana przepięknym językiem z niezwykłą dokładnością i dbałością o szczegóły, historia Anny wciąga czytelnika od pierwszych stron i nie pozwala odłożyć książki, choćby na moment. Z każdej przeczytanej strony wylewa się mnóstwo emocji, a kolejne opisane wydarzenia wyciskają z oczu łzy. To powieść, którą chłoniemy całym sobą i niczego innego nie pragniemy tak bardzo, jak poznać zakończenie.
„Światło nad ciemnościami” ukazuje nam wojenną rzeczywistość podczas I wojny światowej, o której niestety do tej pory mało czytałam. Jestem pod ogromnym wrażeniem tej powieści, nie tylko samej fabuły, ale również kunsztu pisarskiego autora. Alan Hlad oprócz dużej dawki historii, serwuje swoim czytelnikom na zakończenie emocjonalny rollercoaster. Jestem pewna, że finał tej historii wzruszy najbardziej zatwardziałe serca. Polecam.