Płoń recenzja

Sarah Dewhurst jest zwyczajną nastolatką. Pomaga ojcu na farmie, karmi świnie, sprząta w domu, odrabia lekcje i wymyka się potajemnie wieczorami po to, żeby spotkać się ze swoim chłopakiem.

A właściwie, to byłoby to zwyczajne życie, gdyby nie jej kolor skóry – nieco zbyt ciemny. I gdyby nie to, że ich gospodarstwo znalazło się na skraju bankructwa tak bardzo, że trzeba było do pomocy przy karczowaniu pól zatrudnić smoka.

I to nie byle jakiego, nie pierwszego lepszego kanadyjskiego czerwonego. Nie. U Dewhurstów pracę dostał niebieski smok rosyjski.

A to – nawet mimo tego, że smoki nie uznają narzuconych przez ludzi podziałów administracyjnych i państwowych – jest pewnym problemem w 1957 roku. W czasie Zimnej Wojny i ciągłego, zupełnie realnego zagrożenia wojną atomową.

Świat w którym żyje i dorasta Sarah jest dość ponury i podszyty smutkiem. Nie tylko dlatego, że po śmierci matki wszystko wydaje się trudne, nie tylko dlatego, że dziewczyna musi się mierzyć z uprzedzeniami na tle rasowym, ale też dlatego, że mimo faktu iż żyją w nim smoki (najprawdziwsze smoki!) źli i głupi ludzie wciąż są największymi potworami i najgorszym zagrożeniem dla Ziemi.

I nie tylko dla niej.

Istnieje bowiem przepowiednia mówiąca o dziewczynie, która ocali świat. Jak tego dokona? Dlaczego świat w ogóle będzie się miał skończyć? I jak to się stanie? Co wspólnego będą z tym miały smoki (te same, które żyły z ludźmi tyle lat we względnym spokoju)? Co wspólnego ma z tym sam Kazimir? Bo coś z pewnością ma, skoro zgodził się przylecieć do Dewhurstów i podjął pracę za żałośnie niską i nieadekwatną stawkę tylko po to, żeby pilnować dziewczyny?

Czy przepowiednie zawsze muszą się sprawdzać? Czy w ogóle kiedykolwiek się sprawdzają? I dlaczego smoki wierzą w to, że wszystko, co się wydarzyło, wydarza się jeszcze raz, albo zaraz znowu się wydarzy?

Przyznam, że sięgając po ,,Płoń'' trochę się bałam – bałam się tego, w jaki sposób Patrick Ness obejmie tyle różnych tematów. Zimna Wojna, napięcia polityczne, sekty wyznaniowe, fanatyzm religijny, homofobia, rasizm, smoki i bezduszne podejście człowieka do zwierząt. A także miłość, żałoba, wyścig kosmiczny, fizyka, Schrödinger i światy równoległe – sami musicie przyznać, że jest tego naprawdę dużo.

Ale nie zostało to upchane. Niektóre tematy zostały przez Nessa tylko muśnięte, inne – pogłębione. A z tych przeplatających się historii – dziewczyny, która straciła matkę; chłopca, który gorąco wierzy, że od powodzenia jego misji zależy los pokoju na świecie i dwójki agentów podążających tropem zabójcy – wyszło coś naprawdę świetnego.

,,Płoń'' nie będzie może książką poruszającą do głębi i zmieniającą życie czytelnika, ale jest naprawdę ciekawą i zajmującą lekturą. I bardzo świeżym spojrzeniem na to, jak mógłby wyglądać nasz świat, gdyby żyły w nim smoki.

Polecam, bo ja bawiłam się świetnie.

*książkę otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl