Sumienie recenzja

Co ma zrobić zdesperowany ojciec, stający w obliczu śmierci dziecka? Tajemniczy sponsor zgadza się opłacić operację ratującą życie dziewczynki. Stawia jeden istotny warunek. Śmierć za życie. Sześć obcych istnień za jedno ukochane. Czy ojciec będzie w stanie pociągnąć za spust?

Ta książka to jakiś armagedon. Popada ze skrajności w skrajność i sieje totalne spustoszenie. Choć w trakcie czytania w głowie miałam całkiem inne zakończenie, to po przełożeniu ostatniej strony pierwsze co mi się wyrwało to WOW!

Opisana historia wyrywa się wszelkim ramom. Szokuje, przeraża zniesmacza, ale jednocześnie zmusza do głębokiej refleksji. Gdzie rysuje się granica moralności? Kiedy zło jest złem? Czy można je w jakimkolwiek sposób usprawiedliwić?
Przez całą lekturę zmagałam się z własnym sumieniem. Czytając poszczególne sceny wciąż miałam z tyłu głowy pytanie, co ja bym w tym przypadku zrobiła.
Brutalne opisy mocno oddziałują na wyobraźnię. Czytelnik musi przygotować się na zetknięcie z całkowitym zezwierzęceniem, sadyzmem w najczystszej postaci, różnego rodzaju dewiacjami seksualnymi i zupełnym uprzedmiotowieniem człowieka.

Tempo akcji jest niesamowicie szybkie, emocje nie słabną nawet przez chwilę. W końcu tekst, który nie jest na siłę rozwleczony i nadmuchany, a daje się po prostu ponieść.

Język jest dość prosty, często wulgarny, ale w tym przypadku mi to, aż tak nie przeszkadzało. Skupiłam się na zupełnie innych aspektach tej powieści. Jedyne czego mi zabrakło to szerszego planu ojciec - córka. Zanim w pełni oddam się fabule chciałabym głębiej poznać bohatera i problemy z jakimi się boryka. Tym bardziej, że tutaj to był kluczowy motyw.

Wraz z pierwszymi ostrymi scenami byłam bliska przyznania Partycji racji. Szybko jednak przyszło opamiętanie i wyciągnięcie pierwszych wniosków. Musiała być przeciwwaga dla poczynań głównego bohatera. Coś, co stanie się bezwzględnym zapalnikiem do działania, z pozoru ułatwiającym decyzję, a jednocześnie burzącym wartości moralne zarówno z jednej jak i drugiej strony. Zrozumiałam przesłanie, a dla własnej higieny umysłu po prostu częściowo pomijałam niektóre, zbyt szczegółowe opisy. Ostatecznie wycięłabym tylko jedną scenę seksu, Autor wie którą. Nie pasowała mi do kontekstu, chociaż może jest na to większy plan.

Fanką tego typu literatury na pewno nie zostanę, ale cieszę się, że sięgnęłam po ten tytuł. To na pewno nie był zmarnowany czas.