Strażnik jeziora recenzja

Nie od dzisiaj wiadomo, że uwielbiam debiuty, szczególnie te, które wychodzą spod pióra naszych rodzimych autorów. Nie zastanawiałam się długo, czy sięgnąć po „Strażnika jeziora” Michała Zgajewskiego. Wystarczyło jedno spojrzenie na okładkę, pobieżne zerknięcie na opis i już wiedziałam, że to historia dla mnie. Czy i tym razem intuicja mnie nie zawiodła?

Norbert Krzyż, prywatny detektyw miał do wykonania proste zadanie — odnaleźć zaginioną nastolatkę. Niestety, zbagatelizował jedyny obiecujący trop — rysunek z wizerunkiem słowiańskiego potwora — Topielicę i niedługo później zwłoki nastolatki znaleziono pod powierzchnią Jeziora Żywieckiego.
Pierwsze podejrzenia padają na młodego muzyka, Alana Węglarza. Niestety, okazuje się, że chłopak również zniknął bez śladu. Do Krzyża zgłaszają się rodzice Alana z prośbą o odnalezienie chłopaka, a chwilę później dziadek Emilii składa Norbertowi propozycję nie do odrzucenia…
Krzyż nie odpuszcza i rozpoczyna wyścig o życie Alana, przy okazji odkrywając mroczne tajemnice, które od lat pogrążają miejscową społeczność.

Debiuty mają to do siebie, że albo pokochamy autora i jego styl, albo odpuścimy i nigdy więcej nie spojrzymy w stronę jego powieści. Na szczęście tym razem było dobrze, a nawet bardzo dobrze.
Michał Zagajewski stworzył wielowątkowy mroczny i pełen zaskakujących zwrotów akcji kryminał, w którym nie brakuje tajemnic, kłamstw i tego, co lubię najbardziej, czyli kilku ofiar. Autor zgrabnie poprowadził całą fabułę, czytając, w ogóle nie czułam się znużona, wręcz przeciwnie, z każdą przewróconą stroną moja ciekawość wzrastała. Michał Zagajewski ma lekki styl, co za tym idzie, książkę pochłania się w tempie ekspresowym. Swoim debiutem pokazał również, że potrafi zaintrygować czytelnika. Mam jednak pewne zastrzeżenia co do liczby osób zamieszanych w prowadzone śledztwo. Według mnie było ich za dużo, tym samym lektura wymagała ode mnie całkowitego skupienia, bo niestety, mnogość postaci i wątków może sprawić, że w pewnym momencie się pogubimy.
Całość finalnie uważam za świetną lekturę. „Strażnik jeziora” to historia przemyślana i dopracowana w każdym szczególe, w której autor zawarł wszystkie podstawowe elementy dobrze skrojonego kryminału. Najważniejsze jednak w tym wszystkim jest zakończenie, którego nie udało mi się odgadnąć, było dla mnie całkowitym zaskoczeniem. „Strażnik jeziora” to udany debiut, który jest pierwszym tomem świetnie zapowiadającej się serii kryminalnej, na której kontynuację będę czekała z niecierpliwością. Zachęcam do lektury.