Coś recenzja

Choć film "Coś" widziałam w kilku odsłonach, nigdy wcześniej nie miałam okazji sięgnąć po powieść. Jednak kiedy trafiłam na przepiękne wydanie opublikowane przez Wydawnictwo Vesper, wiedziałam, że MUSZĘ je mieć. I nie zawiodłam się. Zarówno strona edytorska - zaczynając od przepięknej, ale jednocześnie niepokojącej okładki, po zawarte w środku ilustracje, a kończąc na zakładce pasującej do całości - jak i wnętrze, totalnie mnie oczarowały.

Lodowata, nieprzyjazna Antarktyda. Ekspedycja naukowa mająca na celu zbadanie nieznanego meteorytu. Jednak pod grubą warstwą lodu odnajdują Coś, czego nikt zupełnie się nie spodziewał.

Szczerze mówiąc, sięgając po tę pozycję spodziewałam się... krwawej jatki w stylu "Obcego". Rozczarowałam się i to rozczarowałam w bardzo pozytywnym znaczeniu. "Coś" to istna psychologiczna zagrywka: czy człowiek leżący na pryczy obok Ciebie... człowiek, z którym przyjaźnisz się od lat... codziennie pijesz poranną kawę... wciąż jest Twoim przyjacielem? Jak rozpoznać czy w jego ciele nie znajduję się obca, wroga istota? Skąd wiedzieć... czy w nas nie zalęgło się Coś? Że dalej jesteśmy sobą?

Powieść Johna W. Campbella to trzymająca w napięciu mieszanka grozy i science fiction najwyższej klasy. Wydanie zawiera nie tylko rozszerzoną wersję pierwotnego opowiadania "Piekielny Lód", wydanego w 1938 roku, ale również klimatyczne, mroczne ilustracje przedstawiające różne etapy przemiany owej istoty.
Na deser otrzymujemy kilka rozdziałów kontynuacji historii, która rozpoczyna się podobnie: w czasach tym razem współczesnych, na Antarktydzie zostaje odnaleziony fragment statku nieznanej cywilizacji, a w nim zamrożone Coś. Ludzie (jak zawsze) nie uczą się na błędach i zamierzają ją bardzo dokładnie zbadać.
Choć sama książka nie jest jakoś bardzo straszna, w trakcie śledzenia losu bohaterów i zgadywania kto jest wciąż człowiekiem oraz obserwowania jak powoli, z dnia na dzień co raz bardziej, popadają w obłęd, odczuwałam niepokój, a historie czytałam z dużym zainteresowaniem. Uwielbiam kiedy książka wywołuje we mnie tak silne emocje i jeszcze mocniej "wsiąkam" w jej świat. Mimo, że sam początek do najlżejszych nie należał - nie zapominajmy jednak, że powieść powstała kilkanaście lat temu - to kiedy przebiłam się przez naukowe ględzenie, pochłonęłam ją błyskawicznie. Bez wątpienia jest to interesująca pozycja, która może przypaść do gustu nie tylko fanom sf. ~ hybrisa