Stowarzyszenie Umarłych Poetów recenzja

"Stowarzyszenie Umarłych Poetów" to książka napisana na podstawie scenariusz filmowego. Muszę przyznać, że jednak to trochę widać. Może ktoś, kto nie oglądał filmu będzie miał inne spojrzenie na lekturę tej książki, a może ja nie jestem zbyt obiektywna..., ale myślę, że nie zawsze pisanie książek na podstawie filmu to dobry pomysł. Ten film był po prostu zbyt dobry, więc jego papierowa wersja jest trochę drętwa. Jednak bardziej oceniając tylko samą historię, to jest to naprawdę niezwykła i wspaniała opowieść.
Czyta się tę książkę dość szybko, tym bardziej, że nie jest zbyt obszerna, lecz właśnie może dlatego to, że niektóre opisy są trochę zbyt krótkie, bez żadnych emocji, powoduje, że można wczuć się w fabułę. Chociaż autorka napisała tę historię tak, że daje trochę do myślenia. Jak wspomniałam wyżej, ja po prostu zbyt bardzo zaczęłam porównywać film do książki.
W elitarnej szkole z internatem rozpoczyna się nowy rok szkolny. Akademia Weltona szczyci się czterema głównymi zasadami: tradycja, honor, dyscyplina i doskonałość, zasady te wpajane są chłopcom od samego początku nauki. Uczniowie tej szkoły żyją pod presją nie tylko nauczycieli, ale również swoich rodziców, którzy już za nich podjęli decyzję o tym, co będą robić w przyszłości. Kim zostaną, co będą robić, jakimi mają być ludźmi.
W Akademii Weltona, nauczyciel języka angielskiego odchodzi właśnie na emeryturę a w jego miejsce zatrudniony został ekscentryczny John Keating. Właśnie ten nowy profesor próbuje pokazać swoim uczniom jak powinni żyć. Pokazuje im czym jest wolność, czym jest podejmowanie własnych decyzji, jak po prostu żyć pełną piersią. Swoje życie powinni sami przeżyć, sami zdecydować co będą chcieli robić w przyszłości.
Pojawienie się w tej szkole kogoś, kto twierdzi, że sami mogą zdecydować jak mają żyć w przyszłości budzi w młodych ludziach pasje i namiętności. Lecz czy to może się dobrze skończyć? Czy zbyt rygorystycznie przestrzegane szkolne tradycje zostaną pogrążone przez prawo młodych do swoich marzeń, czy jednak młodzieńczy bunt szybko zostanie zażegnany.

Mimo tego, że książka w porównaniu z pierwowzorem filmowym nie wypada zbyt dobrze, bo nie da się przenieść wszystkiego na papier, lecz jednak cała otoczka, cała magia tajnego Stowarzyszenia wciąga w świat poezji, są tu również fragmenty dość wzruszające.
Cała ta historia jest ponadczasowa, myślę, że obecnie również w systemie nauczania są niekoniecznie dobre tradycje. Przydałoby się, żeby ta książka była lekturą obowiązkową, ale nie dla uczniów, lecz dla nauczycieli...