Rytuały wody recenzja

Młoda, ciężarna kobieta zostaje zamordowana w górach. Po przeanalizowaniu wszystkich szczegółów morderstwa okazuje się, że zostało ono popełnione w starym celtyckim rytuale. Ofiarą była znajoma Karakena, dawna miłość poznana na obozie archeologicznym w 1992 roku. Kiedy dochodzi do drugiego morderstwa, gdzie znów ofiarą jest osoba dobrze znana profilerowii i mająca w najbliższym czasie zostać rodzicem, Karaken musi zacząć na siebie uważać. Kto morduje dawnych obozowiczów?

„Rytuały wody” posiada ciekawą fabułę, w której zetkniemy się ze starym Celtyckim rytuałem. Akcja jest powolna, a wydarzenia teraźniejsze przeplatają się z przeszłością. W książce podobało mi się to dokładne wyjaśnienie tego, co działo się na obozie archeologicznym dzięki, którym wszystko układało się w spójną całość. Czas akcji to rok 1992 oraz koniec roku 2016 a początek 2017. Tak jak pierwsza część podobała się mi, tak tu zabrakło mi tego klimatu, jaki autorce udało się stworzyć w części pierwszej oraz nie czułam tego napięcia, które było w „Ciszy białego miasta". Po przeczytaniu części pierwszej miałam spore oczekiwania co do drugiej części. Książka jak najbardziej jest dobra i na pewno przeczytam trzecią część, by zobaczyć jak autorka zakończy tę serię i mam nadzieje, że wtedy to będzie petarda. Moja ocena 7/10.