Narzeczona z getta recenzja

Bardzo dużo dobrego słyszałam o książkach Sabiny Waszut, które niezmiennie wzbudzają zachwyt czytelniczek, chociaż muszę przyznać z przykrością, że dotychczas żadnej nie przeczytałam. Autorka ma za sobą bardzo udany debiut literacki. Jej „Rozdroża” były nominowane do Nagrody Literackiej Europy Środkowej „Angelus” za rok 2014. W ubiegłym roku do rąk czytelników trafiła kolejna książka autorki inspirowana prawdziwymi zdarzeniami. „Narzeczona z getta”, jak sama autorka podkreśla, to opowieść fikcyjna, która mogłaby wydarzyć się naprawdę, bo jest osadzona w prawdziwej historii.

Na pozór mogłoby się wydawać, że jest to kolejna książka o Holokauście, największej zbrodni w historii ludzkości. „Narzeczona z getta”, to nie jest kolejna powieść napisana po to by wycisnąć łzy z oczu czytelnika, ale wspaniała powieść o człowieczeństwie i miłości w cieniu drugiej wojny światowej, o poznawaniu siebie, zrozumieniu własnego losu, wybaczaniu sobie i innym. Oszczędna w słowach, ale z ogromną siłą przekazu, to wspaniała podróż w czasie, w jaką zabrała mnie autorka. Sabina Waszut znalazła sposób jak po raz kolejny napisać o Zagładzie, kiedy na ten temat napisano i powiedziano już nieomal wszystko, a półki księgarń zalegają powieści o Holokauście w ilościach wręcz zatrważających.

Na użytek powieści autorka stworzyła fikcyjne postaci, które mogłyby istnieć naprawdę. Opowiada historie dwóch kobiet o skomplikowanym życiorysie: Barbary i Żydówki Sary. Sabina Waszut pięknie splata przeszłość z teraźniejszością zaś wspólnym ogniwem tych dwóch historii jest stara trzydrzwiowa przedwojenna szafa z lustrem, która skrywa wiele tajemnic. Szafa, która jest symbolem śmierci, jak i ocalenia. Sara, ukryta przez ukochanego przeżyje wojnę, natomiast kilka lat później w szafie zginie siostra Barbary. Pozornie jest to lekka opowieść, którą się czyta jednym tchem, ale jednocześnie porusza ważne tematy, dlatego warto ją poznać. „Narzeczona z getta” przemyca kawałek ważnej historii, której nie znamy szerzej. Zagłada sławkowskich Żydów, jak i mord na Kaszubach w Piaśnicy, wciąż pozostają przemilczane, nikną pośród innych świadectw tragedii II Wojny Światowej. Dlatego tak ważna jest powieść Sabiny Waszut. W jej książce historia gett w Strzemieszycach i Sławkowie oraz przekaz o Żydówce ukrywającej się w szafie splata się z losami fikcyjnych bohaterów z ich własnymi tajemnicami i demonami z przeszłości, dzięki temu czytelnik otrzymuje przejmującą, pełną emocji opowieść.

Lektura „Narzeczonej z getta” wymaga skupienia, gdyż jej poszczególne elementy składają się w całość dopiero na końcu, by stworzyć jednorodny obraz. Momentami może nawet wydawać się nudna, ale warto dać jej szansę i przetrwać chwile znużenia, bo nieoczekiwane zakończenie łączy ze sobą dwie skrajnie różne historie. Daje zupełnie inne spojrzenie na ludzką tragedię i wynikającą z niej traumę. Powieść wzruszająca, bolesna, z rozbudowanym wątkiem historycznym i psychologicznym. To wielopłaszczyznowa opowieść o ludzkich dramatach, o radzeniu sobie z traumatycznymi wydarzeniami z przeszłości, walce o przetrwanie. Opowiadająca o czasach, kiedy największym przewianiem było własne pochodzenie. Szczerze i gorąco polecam.