Kroniki sprzedawcy krwi recenzja

Jeśli oczekujecie od ,,Kronik sprzedawcy krwi'' Hua Yu lektury równie poruszającej i onirycznej, jak ,,Sen wioski Ding'' Yana Lianke, to poczujecie się zawiedzeni. Nie oznacza to bynajmniej, że ,,Kroniki...'' są powieścią złą – co to, to nie! Po prostu są tak różne, choć poruszające podobną tematykę, że nie można ich ze sobą porównywać.

Xu Sanguan dość wcześnie zorientował się, że sprzedawanie krwi jest dochodowym biznesem – w ciągu jednej wizyty w szpitalu można zarobić tyle, ile zarabia się w miesiąc.

Mając pieniądze można bez problemu znaleźć sobie żonę. I cóż z tego, że Xu Yulan, Paluchowa Piękność smażąca pyszne youtiao, ma na oku już He Xiaoyonga? Argument mówiący o tym, że wychodząc za Sanguana Yulan zachowa swoje nazwisko – Xu – przeważył u jej ojca.

Xu Yulan nauczyła się na swój sposób kochać Xu Sanguana. Urodziła mu też trzech synów – Yilego, Erlego i Sanlego. A przecież dom posiadający wielu synów to dom pobłogosławiony i szczęśliwy. W końcu syn jest dumą rodzica, prawda?

Problem pojawia się wtedy, gdy ludzie zaczynają gadać, po kątach, po kryjomu, a z czasem całkiem jawnie, że Yile niezbyt podobny jest do Xu Sanguana. Gdyby mieli obstawiać i wskazywać na ojca byłby to He Xiaoyong.

A to Xu Sanguanowi zupełnie się nie podoba.

,,Kroniki sprzedawcy krwi'' są książką specyficzną, wrażliwą w ten szczególny, wschodni sposób. Pewne jej fragmenty mogą być dla nas niezrozumiałe albo trudne do zrozumienia – inne z kolei skłonią nas do refleksji. W najgłębszym sensie ,,Kroniki...'' są piękną opowieścią o miłości, o tym czym jest ojcostwo, o tym co można poświęcić w imię rodziny i dla dobra własnych dzieci.

Niestety, niewiele jest w tej powieści tła historycznego – przyznam, że po przeczytaniu opisu oczekiwałam, że będzie go znacznie więcej. Tymczasem historia Chin została potraktowana przez Hua Yu nieco po macoszemu, Wielki Skok Naprzód, Rewolucja Kulturalna czy lata głodu zostały w zasadzie ledwie zaznaczone. Były tylko tłem dla historii rodziny Xu. A to pozostawiło we mnie uczucie przykrego niedosytu.