Kroniki Klary Schulz. Sprawa pechowca recenzja

Kryminały retro na dobre zagościły w moim sercu, a „Sprawa pechowca” jest kolejnym świetnym przykładem tego gatunku.

Przenosimy się do Breslau początku XX wieku. To tu w dziwnych okolicznościach giną mężczyźni powiązani ze światem opery, a ktoś pozoruje ich śmierć na nieszczęśliwe wypadki. Główna bohaterka, Klara Schulz, matka, żona szanownego doktora, rysowniczka amatorka i początkująca detektyw, stawia sobie za cel odkrycie motywów morderstw.

I to właśnie ona, nowoczesna jak na ówczesne, zdominowane przez mężczyzn czasy, kobieta jest perełką tej opowieści. Swoim charakterem i zachowaniem zdaje się wyprzedzać własną epokę o lata świetlne. Samodzielna, wyzwolona, bezpośrednia, odważna, trenująca sztuki walki, nie stroniąca od ryzyka, z wrodzoną intuicją... Jej zalety można wymieniać bez końca.

Choć nie jest to jednak perła bez skazy. Z pewnością przeklinanie, nadużywanie alkoholu i nieobyczajne zachowanie nie przystoją szanowanej pani doktorowej, a jej niektóre posunięcia wołają o pomstę do nieba. I właśnie dzięki tej mieszance wybuchowej postać ta jest tak nieoczywista, barwna i intrygująca.

Zagadka kryminalna również poprowadzona jest ciekawie, choć stosownie do czasów, akcja toczy się dość niespiesznie.

Zdjęcia starego Wrocławia i odniesienia do obecnie istniejących nazw ulic uprzyjemnią, szczególnie wrocławianom, towarzyszenie Klarze w jej śledztwie.

Jeżeli szukacie klimatycznego kryminału retro z intrygującą bohaterką i zawiłą zagadką kryminalną, to bez wątpienia ten mogę polecić. Ja z pewnością sięgnę po kolejne części licząc na równie dobrą lekturę.