Kroniki Klary Schulz. Sprawa pechowca recenzja

Lubię kryminały retro, więc nie potrzebowałam dużej zachęty, by sięgnąć po książkę Nadii Szagdaj. Choć było to moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki liczyłam, że się nie zawiodę, a seria z uroczą panią detektyw mnie wciągnie. Moje odczucia jednak są stonowane i umiarkowane, niekoniecznie pełne zachwytu, ale zacznijmy od początku.

Akcja dzieje się w 1910 roku w Breslau, czyli Wrocławiu, który należał wówczas do Cesarstwa Niemieckiego. Poznajemy główną bohaterkę – Klarę Schulz, która jest matką 5-letniego Fritza i żoną Bernarda, szanowanego lekarza. Wiedzie spokojne, mieszczańskie i trochę nudne życie. W wolnych chwilach rysuje szkice, które najczęściej zamawia u niej miejscowa arystokratka, panna Baumann. Marzeniem Klary jest służba mundurowa i wstąpienie do policji. Jednak na początku XX wieku jako kobieta w policji może liczyć jedynie na posadę sekretarki, co absolutnie jej nie zadowala. Pragnie prowadzić śledztwa jak jej ojciec, emerytowany zastępca komendanta w Prezydium Policji. Dzięki jego zachętom Klara stawia pierwsze kroki jako prywatny detektyw. Rozpoczyna przygodę ze śledztwami, a jej pierwszą poważną sprawą staje się śmierć sławnego barytona na scenie opery. Wygląda to na nieszczęśliwy wypadek, lecz Klara szybko stwierdza, że to tylko pozory. Swoją pomoc oferuje pogrążonemu w rozpaczy przyjacielowi i zarazem kochankowi ofiary. Sama nie wierzy w umiejętności i skuteczność policji, którą nazywa „sforą psów” z Breslau, ale korzysta z pomocy ojca oraz przyjaciół – patologa i psychiatry.

Atutem książki jest oddanie atmosfery i klimatu Wrocławia z początku XX wieku. Poznajemy ówczesne nazwy ulic, architekturę miejską, restauracje i kawiarnie oraz serwowane tam potrawy. Wnikamy w życie codzienne głównej bohaterki, poznając obowiązującą modę, wystrój wnętrz, wydarzenia kulturalne.

Słabą stroną powieści według mnie jest sama Klara Schulz, która raz stara się być pewną siebie, przebojową, nowoczesną kobietą, panią detektyw świetnie radzącą sobie z dedukcją i szukaniem tropów, a innym razem jest słaba, zalękniona, niepewna siebie i niezdecydowana. Na takie huśtawki nastrojów wpływ ma traumatyczne wydarzenie w dzieciństwie, którego wspomnienie prześladuje ją w koszmarnych snach. Jest zarazem silna i słaba, niezwykle wrażliwa i niezdecydowana co do podejmowanych działań i wyboru mężczyzn.

Podsumowując, moje odczucia do tej książki są mieszane i umiarkowanie pozytywne. Nie zamykam drogi do poznania dalszych części przygód Klary Schulz, ponieważ to była jej pierwsza sprawa, liczę, że w następnych częściach bohaterka mocnej ukształtuje swój charakter i nabierze wprawy w prowadzeniu śledztw. Poza tym pierwsza część zakończyła się dość zaskakująco i obiecująco, dając nadzieję na intrygującą i zagadkową fabułę kolejnych części serii.