Grim. Pieczęć Ognia recenzja

Spiżowe Anioły o kamiennych skrzydłach, czyli "Grim"

Autor: @Domi85 ·3 minuty
2013-05-23
Skomentuj
Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!
Są takie książki, obok których nie potrafię przejść obojętnie. Tak było w przypadku debiutu niemieckiej pisarki Gesy Schwartz. "Grim. Pieczęć Ognia" został uhonorowany nagrodą dla najlepszego niemieckojęzycznego debiutu fantasy. A co sprawiło, że akurat ta książka tak mnie zafascynowała? Odpowiedź jest prosta: Gargulce. I ciemna postać na okładce, wyraźnie odcinająca się od ogromnego księżyca i panoramy Paryża, z Wieżą Eiffla w tle.

"Spiżowe Anioły...bohaterowie o kamiennych skrzydłach..."

Grim jest Gargulcem, od wieków strzegącym cienkiej granicy między światem ludzi a Innoświatem. Jako Cienioskrzydły, elitarny agent gargulcowej policji, pilnuje by demony, wampiry i inne nieprzyjazne ludziom istoty nie powodowały szkód i nie ujawniły swojego istnienia. Noce spędza na dachach paryskich budynków, najczęściej moknąc w deszczu, którego szczerze nienawidzi.

Pewnego dnia Grim odkrywa, że jego stara przyjaciółka, Moira, rozmawia z człowiekiem, Jakubem, i przekazuje mu niewielki pakunek. Oburzony Gargulec próbuje się dowiedzieć, co oznacza ta dziwna sytuacja. Jednak zanim udaje mu się wydobyć z Moiry informacje, Gargulczyca prosi go, by pilnował młodzieńca, po czym żegna się ze światem, kamieniejąc na zawsze.

Grim rusza tropem Jakuba, ale jak się szybko okazuje, nie tylko on. Ścigany chłopak robi co może, by ocalić cenny pergamin, jednak jak wiele może zdziałać jeden człowiek przeciwko tajemniczym, potężnym istotom? Kiedy Grimowi nie udaje się dotrzymać obietnicy złożonej Moirze, dręczony wyrzutami sumienia odnajduje siostrę Jakuba, Mię. Dziewczyna, której ojciec był genialnym, acz naznaczonym szaleństwem malarzem, nagle odkrywa, że nic nie jest takie, jakie jej się wydawało.

Buntownicza, zadziorna nastolatka i wiekowy, humorzasty Gargulec nie są dla siebie najlepszymi partnerami. Jednak tylko razem są w stanie znaleźć odpowiedzi na pytania: kto jest odpowiedzialny za falę morderstw na Innostotach i co kryje tajemniczy pergamin, zapieczętowany Pieczęcią Ognia. Dwie zupełnie różne osobowości niespodziewanie odkrywają, że łączy je dużo więcej, niż mogłoby się wydawać...

Nigdy wcześniej nie spotkałam się z głównym bohaterem będącym Gargulcem, dlatego byłam bardzo ciekawa, jakie wyobrażenie ma Gesa Schwartz na temat tych kamiennych istot. Okazało się, że jej Gargulce naprawdę robią wrażenie i jest to cała gama postaci. Łączy je kamienienie o wchodzie słońca i niemożliwość śnienia, choć to właśnie sny są niezbędne tym stworzeniom do życia. Dlatego nie są w stanie istnieć bez ludzi, choć te kruche istoty budzą w nich najwyższą niechęć. Sam Grim jest doprawdy humorzasty, ale jednocześnie to bardzo silny bohater, kierujący się własnymi zasadami. Porywczy i honorowy, nigdy nie potrafił całkowicie odciąć się od ludzi. Mia natomiast ma buntowniczą naturę i charakter ukształtowany wczesną utratą ojca. Chodząca własnymi ścieżkami, wygadana i zdecydowana dziewczyna potrafi poruszyć kamienne serce nawet kogoś takiego jak Grim. Do tego ma jedną istotną cechę - nigdy nie ucieka, tylko stawia czoła problemom.

Gesa Schwartz nie zaniedbała również pozostałych bohaterów. Kobold Remi, latający karzełek i przyjaciel Grima, swoją obecnością nieraz ratował sytuację. Gargulce z gotyckiej katedry, w której mieszkał Grim, to wesoła gromadka wyrzutków. Mourier, kamienny lew kochający tiule czy Karfir, smok hodujący ozdobne dynie - wszystkie te postacie wprowadzały do fabuły humor i nietuzinkowość. Zaczerpnięcie motywów z mitologii germańskiej tylko dopełniło całości.

To, co od razu rzuca się w oczy, to bogactwo opisów. Autorka ma imponującą wyobraźnię i wspaniale potrafi "ubrać" obrazy w słowa. Wartkość i zwrotność akcji, cała gama oryginalnych bohaterów i ciekawa intryga sprawiają, że od "Grima" nie sposób się oderwać. Mimo sporej objętości, lektura się nie dłuży, a o odwiecznej walce dobra ze złem i poszukiwaniu własnej tożsamości czyta się z wypiekami na twarzy. Fantasy, kryminał, ironia, humor, przygoda i szczypta romansu składają się na świetną książkę spod znaku urban fantasy. "Grim. Pieczęć Ognia" to naprawdę udany debiut i z niecierpliwością czekam na dalsze tomy.
Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Grim. Pieczęć Ognia
Grim. Pieczęć Ognia
Gesa Schwartz
8.6/10
Cykl: Grim, tom 1

Niezwykły debiut niemieckiej pisarki Gesy Schwartz, pełna tajemnic, nastrojowa i miejscami humorystyczna opowieść z pogranicza fantasy i urban fantasy. Paryż, czasy współczesne. Grim jest gargulcem, j...

Komentarze
Grim. Pieczęć Ognia
Grim. Pieczęć Ognia
Gesa Schwartz
8.6/10
Cykl: Grim, tom 1
Niezwykły debiut niemieckiej pisarki Gesy Schwartz, pełna tajemnic, nastrojowa i miejscami humorystyczna opowieść z pogranicza fantasy i urban fantasy. Paryż, czasy współczesne. Grim jest gargulcem, j...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

„- Masz szczególny dar. Wyczuwasz, że świat ma w sobie więcej, niż potrafi dostrzec ludzkie oko. Tęsknota za nieznanym uczyniła z ciebie osobę, którą jesteś: ubrane na czarno dziecię ciemności, które ...

@Cassiel96 @Cassiel96

„Pieczęć Ognia” jest pierwszym tomem trylogii Grim, a jednocześnie debiutem powieściowym Gesy Schwartz, za który została uhonorowana nagrodą dla najlepszego niemieckiego debiutu fantasy. Akcja powieś...

@coconut @coconut

Pozostałe recenzje @Domi85

Mrówki w płonącym ognisku
"Mrówki w płonącym ognisku", czyli urok dawnej, polskiej wsi

Dzieciństwo. Chwile, które dawno minęły. Miejsca, które już nie istnieją. Chyba każdy z nas ma takie wspomnienia, do których często wraca. Wspomnienia związane z osobami,...

Recenzja książki Mrówki w płonącym ognisku
52 powody, dla których nienawidzę mojego ojca
Odkrywanie życia na nowo razem z Lexi Larrebee

Historia Kopciuszka opowiedziana od tyłu - przyznaję, że zaintrygowało mnie właśnie to zdanie. Do tego doszła szalona, aż krzycząca kolorami okładka i ciekawy tytuł. I w ...

Recenzja książki 52 powody, dla których nienawidzę mojego ojca

Nowe recenzje

Van Dewar
Fantastyka na poziomie
@Aleksandra_99:

„Nie wyruszam, by umrzeć. Pragnę żyć, lecz nie mogę zrezygnować z mojego marzenia”. Kolejna książka, która mi pokazuje...

Recenzja książki Van Dewar
Ostatni Pan i Władca
Przyszłość ludzkości nie rysuje się różowo
@Airain:

Zbiór piętnastu opowiadań Dicka, nierówny, jak to bywa ze zbiorami, ale i tak niezwykle interesujący, zarówno ze względ...

Recenzja książki Ostatni Pan i Władca
Agla. Alef
Sofja w wielkim świecie
@asiaczytasia:

To, że kocham czytać to nie sekret. Czytam dużo i praktycznie każdą wolną chwilę spędzam z książką. Natomiast im więcej...

Recenzja książki Agla. Alef
© 2007 - 2024 nakanapie.pl