Krótka wymiana ognia recenzja

Jaka jest starość ? Różna - często samotna, rzadziej radosna.

Jacy są starzy ludzie ? Też różni - bywają zgorzkniali, często złośliwi.

A jaka jest bohaterka powieści Zyty Rudzkiej "Krótka wymiana ognia"?

To stara Poetka, która tak o sobie opowiada cyt.: "Po powrocie oglądam się w lustrze. Gęba obłazi ze mnie, jak stara emalia."

Nasza pisarka ma starą, stuletnią matkę, która gada ze studnią o swoim życiu, i gada też do swojej córki cyt.: "Ty piszesz o ruchaniu, chlaniu, moralności luzowaniu, po mieście hasaniu. Nie da się tego w czystości sumienia słuchać. Nie da. Na przyszły raz bój się, ty grzeszna! Bój Boga samego, a mnie nie zapraszaj na te okolicznościowe wieczorki, jak chcesz, żebym jeszcze trochę pożyła. Nie zapraszaj mnie, dobrze ci radzę. Ja chcę dychać świeżością, a nie słuchać tego, co tam sobie wywierszowałaś w durnej łepetynie."

W tej powieści jest dużo celnych i odważnych słów o starości. Zyta Rudzka nie boi się poruszać trudnych tematów takich, jak usunięcie ciąży przez główną bohaterkę, kiedy była studentką, czy miłość fizyczna w starszym wieku. Kobieta mocno po 60-tce, też miewa ochotę na seks z młodym mężczyzną.

To nie jest książka dla wszystkich. Dla młodych czytelników, temat starości, nie jest atrakcyjny. Osoby dojrzałe, w zachowaniach głównych bohaterów zobaczą swoich bliskich - seniorów.

Niektórym czytelnikom może przeszkadzać styl i język pisarski Zyty Rudzkiej. Zbyt poetycki, co powoduje, że "Krótką wymianę ognia" należy czytać w skupieniu.

Zaletą powieści jest duże poczucie humoru autorki cyt.: "Kurwa, znowu wiosna, wiosna mi się na chama rozpycha" i dystans do siebie cyt.: "Za to brodzenie po pas w zbiorowych mogiłach mój mąż dostał zadośćuczynienie. Młodsza go sobie wybrała. Brzydsza ode mnie, ale z nadmiarowością zdrobnień, czułych słówek, ciast niedzielnych i domowych. Zawsze chętna, zawsze wypięta. Tyłkiem do Mateuszka, rączką do jego kart kredytowych."

Ta historia, to wiwisekcja życia starej kobiety - Poetki. Budzi emocje, nie zawsze przyjemne.

Starość dosięgnie prawie każdego z nas. Ta ostatnia podróż nie ominie nikogo. Wszyscy trafimy do poczekalni, w której będziemy czekać na śmierć.

Trzeba pomyśleć, jak spakować się na drogę do grobu...