Sowniki recenzja

Kamila Bryksy "Sowniki",

Staram się nie pomijać lektury żadnej książki, której akcję autorzy osadzają na moim Podlasiu. Czynię to tym chętniej, ponieważ tak piękny region w rzeczywistości niezbyt często gości na powieściowych stronach. Nie inaczej było i tym razem.

Sowniki to fikcyjna miejscowość na Podlasiu położona w odległości około dwóch godzin jazdy autobusem od Białegostoku. Na północ czy południe? Tego już możemy jedynie się domyślać. Ja, w mojej wyobraźni, umiejscowiłam ją na północy, w otoczeniu pięknej przyrody, lasów i jezior, ponieważ to właśnie one odegrają w życiu mieszkańców istotną rolę. To właśnie głównie w Sownikach rozgrywa się akcja książki, która w pewnym momencie, na chwilę przenosi się również do Białegostoku. I chociaż Sowniki są miejscem fikcyjnym, kilka szczegółów dotyczących mojej rodzinnej miejscowości odtworzyła autorka w miarę dokładnie (wprawdzie kiedy jest mowa o zakupie biletów przez głównego bohatera na pekaes w kasie biletowej starej części dworca, nowy dworzec autobusowy w Białymstoku był już od kilku miesięcy otwarty. Natomiast rzeczywiście z osiedla "Przyjaźń" na najbliższy cmentarz idzie się rzeczywiście około 20 minut.)

"Sowniki" są literackim debiutem Kamili Bryksy utrzymanym w konwencji balansującej pomiędzy thrillerem psychologicznym, kryminałem, a obyczajową opowieścią bazującą na rodzinnych tajemnicach, choć mam wrażenie, że jest im najbliżej do pierwszego z wymienionych gatunków. Kiedy Bernardowi w tragicznym wypadku ginie żona Weronika, postanawia on w końcu nawiązać rodzinne relacje z jej najbliższymi, o których w rzeczywistości wie bardzo niewiele. Dlaczego żona zawsze trzymała go na dystans od swojej siostry i ojca? Jakie wydarzenia miały miejsce w Sownikach dziesięć lat wcześniej? Dlaczego w niewielkim odstępie czasu w miejscowości zniknęły aż dwie kobiety? Na te pytania będzie chciał odpowiedzieć sobie Bernard, którego niespodziewana wizyta okaże się nie tylko pierwszym krokiem w kierunku zacieśnienia relacji z rodziną żony, ale również małym, prywatnym śledztwem.

Interesująco niepokojąca, stopniowo odkrywająca tragiczne rodzinne tajemnice, których bohaterami są dość wyraźnie zarysowane postacie, ze względu na grubość można by rzec historia w miniaturze. Chociaż rozwija się całkiem intrygująco do samego końca, a tajemnice, które skrywa miejscowa ludność ciekawią, brakuje jej niestety klasycznych i obowiązkowych dla tego gatunku zwrotów akcji zapętlających czytelnika w kolejnych domysłach. Winny widoczny jest już praktycznie na samym początku. Pozostaje więc tylko oczekiwać odpowiedzi na pytanie: dlaczego? To jednak za mało, żeby móc nazwać "Sowniki" świetną rozrywką. Dodatkowo, tym wypadku wykreowana przez autorkę warstwa obyczajowa (kto z kim był, jest i dlaczego), przykrywa nieco thriller.