Sny recenzja

O twórczości tego pisarza można usłyszeć wiele dobrego. Tym większa była moja radość, gdy otrzymałam propozycję zrecenzowania książki tego autora. Muszę przyznać, że się nie zawiodłam i mam w planach także inne jego powieści.

Sama fabuła powieści jest już nietuzinkowa. Ksiądz miał nadprzyrodzony dar – śniły mu się prorocze sny. Zdarzało się to zawsze przed zdarzeniem. Nie uprzedził nigdy zagrożonych osób, gdyż nie wiedział na ile są one prawdziwe. Po jednym zabójstw postanowił pójść na komendę i opowiedzieć o tym, kto zgwałcił i zamordował dziewczynę. Funkcjonariusze byli jednak dość sceptycznie nastawieni do jego opowieści. Pewnej nocy przyśnił mu się straszny sen, w wyniku przedawkowania leków trafił do szpitala. Dzięki pomocy lekarskiej udało mu się przeżyć, jednak pozostawał w śpiączce. Policja znalazła jego zeszyt, w którym zapisywał to, co mu się przyśniło. Rozpoczęła się walka z czasem…

Czytałam już kilka kryminałów, można rzec, że jest to jeden z moich ulubionych gatunków literackich. Nigdy jeszcze nie spotkałam się z tak zaskakującą akcją. Sam motyw proroczych snów jest dość rzadko używany w literaturze. Jak dotąd, spotkałam się z nim tylko 2-krotnie, czytając beletrystykę rosyjską.

Książkę czytałam z wielką przyjemnością, choć na początku trochę mnie nużyła. Z czasem jednak strony zaczęły przeskakiwać, jak szalone i nawet nie zauważyłam, kiedy skończyłam. Pozycja nie jest może jakaś zaskakująco dobra i porywająca, jednak miło spędziłam przy niej czas.

Akcja powieści toczy się w Dynowie, autentycznym mieście znajdującym się w powiecie rzeszowskim. Nigdy wcześniej nie czytałam żadnej pozycji o tamtych okolicach, więc tutaj duży plus dla autora.

Bohaterami także stają się zwykli ludzie, mieszkańcy miejscowości. Tragedie spotykają ich tak samo, jak wszystkich innych. W książce ukazane są ludzkie tragedie, które mogą się zdarzyć każdemu z nas. Nikt z nas nie zna dnia, ani godziny.

Pozycja zwraca uwagę na pracę tamtejszej policji, dążenie do celu dziennikarzy za wszelką cenę. Nie wszyscy ludzie są tacy, jakby się mogło wydawać.

Opisane zostały trzy nierozwiązane sprawy, każda z nich toczyła się swoim torem. Miałam nadzieję, że choć kogoś uda się uratować. Po części też tak się stało. Zakończenie dzieła zupełnie mnie zaskoczyło, nie spodziewałam się takiego końca książki.

Kryminał to jeden z moich ulubionych gatunków literackich. Uwielbiam ten dreszczyk emocji, stopniowanie napięcia, trzymanie czytelnika w niepewności. Tutaj za bardzo nie doszukałam się tych cech, choć muszę przyznać, że nie było najgorzej.

,,Sny” to dość dobry kryminał, który polecam miłośnikom tego gatunku i twórczości pisarza.

Moja ocena : 8/10