Smog recenzja

Po doskonałej pierwszej części z komisarzem Witem Nawrockim postanowiłam sięgnąć po "Smog"-drugą część z komisarzem. Byłam ciekawa, jakie śledztwo przypadnie jemu tym razem.
Komisarz Witek Nawrocki otrzymuje dosyć nietypowe śledztwo. Umiera znany pisarz Daniel Kasprzak, autor "Smogu", a jego ciało znika w niewyjaśnionych okolicznościach. Partnerka pisarza, Laura próbuje popełnić samobójstwo.
Czy to było morderstwo, nieszczęśliwy wypadek, a może sfingowana śmierć, aby zwiększyć sprzedaż książki ?
Na te pytania znajdziecie odpowiedź w książce Pawła Fleszara "Smog".
Komisarz Nawrocki, starając się rozwiązać zagadkę zniknięcia ciała dostaje się do świata pisarzy, blogerów, wydawców i recenzentów. Rozmowy z nimi w pewien sposób ukierunkowują na przebieg śledztwa.

Sięgając po kryminał oczekuję wciągającej, trzymającej w napięciu zagadki kryminalnej, szybkiej akcji, świetnego bohatera. Czy to dostałam? Niekoniecznie.
Znalazłam ciekawą zagadkę kryminalną i próbującego ją rozwiązać bohatera.
W powieści pojawia się dużo tematów związanych z literaturą, blogerami, recenzentami. I jakie tam panują reguły. Według mnie było tego trochę za dużo. Paweł Fleszar wspomniał kilka znanych autorów polskich i zagranicznych: Marek Krajewski, Remigiusz Mróz, Agnieszka Pietrzyk, Agata Christie, Pierre Lemaitre, Stephen King. Zamieścił mnóstwo anegdot i wspomnień o pisarzach, książkach i filmach. Dowiedziałam się kilka ciekawostek. Akcja powieści toczy się swoim rytmem. Bardzo podobał mi się wątek Jagody, blogerki chorującej na SM. Jej zaangażowanie i pomoc. Autor mieszkający w Krakowie przedstawił to miasto idealnie. Jego klimat, atmosferę, wymieniając nazwy ulic, dzielnic, trasy tramwajowe..
"Prześwietlona lekko przymglonym słońcem, z kolorami o ton mniej intensywnymi od rzeczywistych, giełda przy Grzegórzeckiej oglądana z perspektywy przystanku tramwajowego wyglądała jak na fotografiach sprzed ćwierć wieku, kiedy Wit Nawrocki meldował się tutaj co najmniej dwa razy w miesiącu"
Według mnie była to słabsza część z komisarzem Witem Nawrockim. Bardziej podobało mi się "Piekło-niebo"