Śmierć wiarołomnym recenzja

Książka z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl.

„Dyspozytor do porucznik Eve Dallas. Potencjalne zabójstwo. Stawić się...”

Młoda rzeźbiarka Ariel Byrd zostaje znaleziona martwa w swoim mieszkaniu przez Gwen Huffman. Zbrodnia wydaje się uchodzić za klasyczny afekt, jednak jest w niej coś niepokojącego, czego nie widać na pierwszy rzut oka. Do sprawy zostaje przydzielona Eve Dallas, która po przesłuchaniu jedynego świadka w sprawie zaczyna nabierać podejrzeń. Dlaczego kobieta zgłosiła odnalezienie zwłok dopiero po godzinie? I dlaczego wciąż kłamie?

„Śmierć wiarołomnym” to 52 tom z serii Oblicza Śmierci. To bardzo zadziwiające, ile jedna autorka może mieć pomysłów na sprawy. Niestety nie przeczytałam ani jednego wcześniejszego tomu, więc ciężko mi porównać, czy ta część jest lepsza, czy może gorsza od pozostałych.
Jeśli chodzi o tę konkretną książkę, to muszę powiedzieć, że mnie rozczarowała. Spodziewałam się czegoś wciągającego i intrygującego, a było raczej przeciętnie.

Akcja toczy się w przyszłości. Kiedy autorka pisze o kolejnych datach, to ciężko się domyślić czy opisywane wydarzenia stały się później, czy wcześniej. To pewnie indywidualne uczucie, jednak uważam, że byłoby lepiej, gdyby akcja działa się w teraźniejszości. Sprawa, którą zajmuje się policjantka, jest bardzo zagmatwana i z jednej strony to dobrze, a z drugiej źle. Dobrze, bo im więcej tajemnic i niedopowiedzeń, tym lepiej. Źle, bo nie było to rozwinięte tak, żeby można było mówić o czytaniu z zapartym tchem. Rozdziały długie, obszerne, niektóre dialogi trochę wymuszone. Książka ani trochę mnie nie zaciekawiła, tempo było raczej powolne, nie znalazłam sceny, która by mnie zaintrygowała. Główna bohaterka ostra jak brzytwa, czyli mamy tutaj tradycyjne podejście do śledczego. O reszcie postaci ciężko się wypowiedzieć, bo było o nich zwyczajnie za mało. Trzeba się domyślać, kto jest kim. Dla tych, co czytali poprzednie tomy, pewnie nie będzie to problemem, natomiast dla tych, co dopiero zaczynają, może być to twardy orzech do zgryzienia.

Czytam bardzo dużo kryminałów i thrillerów i uważam, że ten jest raczej przeciętny. Nie zaciekawił mnie na tyle, żebym chciała przeczytać poprzednie części. 5/10