Słodka trucizna recenzja

Ależ to jest piękna książka 😍
Czyta się ją z ogromnym zaciekawieniem.
Ze łzami w oczach.
Z głębokim smutkiem w sercu.

Walentynki - ten dzień na zawsze połączył ze sobą Charlotte i Kellana. Tego dnia przypadkowo spotkali się na dachu w tym samym celu. Chcieli skoczyć i zakończyć swoje życie. Zaskoczeni swoją wzajemną obecnością, zaczynają ze sobą rozmawiać. Umawiają się, że do końca liceum, co roku, l tej samej porze, będą spotykać się w tym miejscu i opowiadać o tym, co wydarzyło się w ich życiu. Przez resztę czasu, nie będą utrzymywać ze sobą kontaktu. I chociaż Charlotte wielokrotnie próbuje złamać ich umowę i zaczepiać Kellana na szkolnym korytarzu, ten nie reaguje. Zachowuje się tak, jakby wcale jej nie znał...

Ostatnia klasa.
Walentynki.
Ostatnie spotkanie na dachu.

W wyniku losowych zdarzeń, Charlotte nie dociera na dach na czas. Kellan podjął decyzję. Skoczył. Zostawiając dziewczynę z milionem pytań i wyrzutami sumienia...

Jednak ich historia nie kończy się w tym momencie.
Właśnie teraz autorka serwuje nam całkowity rollercoaster. Dzieje się naprawdę dużo. Elementy układanki powoli wskakują na właściwe miejsce, ukazując pełny obraz życia Kellana. Jego relacji z najbliższymi. Jego inności. Ale także jego talentu.
Tutaj początkowa niechęć Charlotte do brata Kallena - Tate przeradza się w uczucie, przed którym oboje próbują się bronić...

Nie bez powodu, autorka podzieliła "Słodką truciznę" na trzy rozdziały - UPADEK, NIEDOSKONAŁOŚCI, ANTIDOTUM.

Autorka przedstawiła w nich ludzką naturę, z milionem niedoskonałości, ze słabościami, z którymi nie zawsze potrafi sobie poradzić. Z wyrzutami sumienia, które dręczą. Z głęboko zakorzenionym smutkiem, raniącym już i tak pocharatane serce. Jednak na każdy ból jest jakiś lek. Każdy ból można wyleczyć, albo przynajmniej spróbować go zminimalizować. Często takim antidotum jest po prostu drugą osoba. Jej ciepłe słowa, otwarte ramiona, obecność, uśmiech...

"Słodka trucizna" to książka, którą czyta się z zapartym tchem. Losy bohaterów wciągają od pierwszych stron. Wywołuje wiele emocji. "Słodka trucizna" nie jest łatwą powieścią. Wiele w niej bólu. Cierpienia. Odtrącenia. Braku samookaceptacji.
Ale także ogromnej siły i determinacji, która pomaga w walce z własnymi słabościami i przeciwnościami losu. Porusza najczulsze struny ludzkiej duszy. Kruszy najbardziej zatwardziałe serca.

Pisząc o "Słodkiej truciźnie", nie mogę nie wspomnieć o jej przepięknym wydaniu ❤️ Uwierzcie, że ono naprawdę robi wrażenie.

Serdecznie polecam Wam tę książkę ❤️