Ślad recenzja

Nigdy nie ukrywałam, że jestem fanką historii stwarzanych przez pana Żarskiego, z tego też powodu przed lekturą części trzeciej, postanowiłam przypomnieć sobie dwa pierwsze tomy. Cenię swój czas i #reread to u mnie rzadkość, ale w tym przypadku wiedziałam, że warto.

W jednej z sosnowieckich kamienic policjanci znajdują kasetę wideo z nagraniem morderstwa młodej dziewczyny. Użycie nośnika VHSwskazuje,żeto może byćsprawa z przeszłości. Ciała zamordowanej nigdy nie odnaleziono.

Zajmujący się sprzedażą nieruchomości Michał Hajduk nie zawsze gra fair, lecz pewnego dnia karma do niego wraca. Na jednej ze swych, nie do końca uczciwie zdobytych posesji, znajduje zwłoki swojej ostatniej kochanki. Pewne elementy inscenizacji wskazują, że właśnie wrabiany jest w morderstwo. Ale że nie wypadł sroce spod ogona, szybko kombinuje, jak pozbyć się ciała. Jakie jest jego zdziwienie, gdy następnego dnia zwłoki znikają z bagażnika jego samochodu, a na ich miejsce pojawiają się inne. Kto go wrabia i dlaczego?

Głównym bohaterem serii jest Robert Kreft i miasto Sosnowiec, choć pewnie każdy w Polsce je zna. Ja, jako mieszkanka Śląska, nawet całkiem nieźle.
Kreft to 40-letni komisarz policji, mężczyzna z wieloma tatuażami, pod którymi skrywa strach, odtrącenie i przeszłość. Jako dziecko był świadkiem samobójstwa matki i do dziś nosi w sobie to piętno. Jego ojciec choruje na Alzheimera. To bardzo interesująca, złożona i niejednoznaczna postać, którą chce się poznać, odkryć i zgłębić.

Towarzyszymy policji we wszystkich etapach śledztwa, a w rozdziałach poświęconych Hajdukowi, śledzimy jego poczynania. Na pewno nie spodziewałam się tak szeroko zakrojonej intrygi, autor bardzo misternie utkał sieć wzajemnych powiązań i zależności. Aż trudno pojąć, jak straszne konsekwencje potrafi pociągnąć za sobą jedna, błędna decyzja. Przyjdzie za nią zapłacić wielu ludziom i ich bliskim. Nagle wszystkie elementy zaczynają do siebie pasować i tworzą mroczną układankę zwaną życiem. Ostateczne wyjaśnienie sprawy, wprawiło mnie w lekki szok – głupi wybryk podyktowany pragnieniem zemsty, spowodował lawinę tragicznych w skutki wydarzeń. Mimo że w pewnym momencie domyśliłam się, kto jest morderczym mścicielem i tak nie wszystko pozostało dla mnie jasne, lecz absolutnie nic nie przeszkodziło delektować się lekturą.

"Każdy znas nosi maski. Jedne uwierają nas mniej, inne bardziej. Wjednych czujemy się sobą, winnych kogoś udajemy. Wszystkie wkońcu się wycierają iodsłaniają prawdziwe oblicze. Rzadko jesteśmy zniego dumni".