Bądź przy mnie zawsze recenzja

Na początek dostajemy do zapoznania Różę, starszą panią, która przyjeżdża do pensjonatu z dalekiej Australii aby odpocząć. Ale daleka podróż nie wiązała się tylko i wyłącznie z relaksem, bowiem kobieta szuka pamiątek z przeszłości. Jak się okazuje mieszkała kiedyś tu w trudnym czasie wojennym i jako młoda dziewczyna straciła na wojnie ukochanego. Autorka w powieść o współczesnych bohaterach wplata wątek wojenny. To historia związana z eksterminacją Żydów z ziem polskich. Wśród nich jest rodzina z małą dziewczynką oddaną później na wychowanie do rodziny polskiej, dzięki czemu unika losu rozstrzelanych w kościele.
Drugim wątkiem tej powieści jest postać świeżo upieczonej absolwentki studiów Laury, która przed wyjazdem na studia doktoranckie do Toronto spędza czas z przyjaciółkami. Pochodzi ona z bogatej rodziny, gdzie mama jest uznaną malarką, a tata znanym kompozytorem. Podczas jednej z imprez w parku poznaje Alka, chłopaka członka zespołu muzycznego. Oprócz tego prowadzi on gospodarstwo rolne po rodzicach. Jak można się domyśleć młodzi zakochują się w sobie.
Postacią bardzo wywierającą wrażenie w książce jest Konrad, młodziutki chłopak, który pracuje dorywczo u Alka. Cechuje go wysoka wrażliwość, uwielbia czytać książki i utrwalać za pomocą pióra swoje przeżycia. Nie ma tez łatwego dzieciństwa, ponieważ wywodzi się z rodziny patologiczne, gdzie alkohol jest codziennością, a bicie niejednokrotnie odczuł na własnej skórze. I tu po raz kolejny P.Przybyłek pokazuje,że nie boi się trudnych tematów, bo za patologią w rodzinie stoi obojętność środowiska, które aby nie pogarszać sytuacji i nie narażać na  dodatkowe razy chłopca milczy.
Ponieważ pensjonat, w który zatrzymała się Róża znajduje się w sąsiedztwie gospodarstwa Alka drogi tych bohaterów przecinają się czego owocem jest poszukiwanie śladów z przeszłości w postaci wierszy pisanych przez ukochanego kobiety w czasie wojny.
Ktoś może zarzucić, że historia przewidywalna, że cukierkowa, może i tak, ale jednocześnie niosąca wiele ważnych przesłań, zwracająca uwagę na to, że warto zwrócić uwagę na to co dzieje się po sąsiedzku. Czy ktoś nie potrzebuje pomocy, zwłaszcza teraz, gdy każdy jest zapatrzony we własne problemy.