Skrzywdzona recenzja

Najbardziej wstrząsające jest to, że ta historia jest jak najbardziej prawdziwa... Do opiekunki społecznej Cathy Glass trafia ośmioletnia Jodie, która od początku sprawia niemałe problemy wychowawcze. Ba, wręcz ogromne. Od początku wiemy, że dziewczynka była ofiarą przemocy w rodzinie, była fizycznie i psychicznie maltretowana, może nawet seksualnie. Ale co tak naprawdę przeszła nie podejrzewamy ani my - czytelnicy - ani sama Cathy.
Na kartkach "Skrzywdzonej" przejdziemy ciężkie i dramatyczne próby Cathy roztoczenia nad Jodie najlepszej opieki, zapanowania nad jej niepohamowaną agresją i patologicznymi, wynaturzonymi zachowaniami. Będziemy też świadkami doświadczanej przez dziewczynkę plątaniny przeszłości z teraźniejszością, które kończą się serią makabrycznych wyznań. Mimo, że sama z takimi tematami jestem jak najbardziej obyta - bo niemal co dzień z racji moich zainteresowań zapoznaję się z różnymi tego typu sprawami - świadectwo dzieciństwa małej Jodie było dla mnie wręcz bolesne.
A najbardziej szokująca była długoletnia bierność i masa błędów popełnionych przez aparat pomocy społecznej wobec sprawy tego nieludzko odartego z radości, niewinności i godności dziecka.

Książka została napisana przez kobietę, która rzeczywiście opiekowała się Jodie - przez Cathy. Autorka skupia się na najważniejszych kwestiach, nie traci czasu na wątki poboczne ani rozbudowywanie tła, dzięki czemu wciąga nas dynamika wydarzeń, a od "Skrzywdzonej" nie da się oderwać.
Poleciłabym książkę w zasadzie wszystkim, może od 15 roku życia, bo niektóre fragmenty są naprawdę drastyczne i w młodych czytelnikach mogą narobić sporo zamieszania. Mimo, że pochłania się ją łapczywie i szybko, jest to pozycja trudna, wymagająca od czytelnika sporej porcji dojrzałej wrażliwości. Jednak nie ważne czy interesujesz się literaturą faktu i wstrząsającymi historiami, czy też nie. Po "Skrzywdzoną" sięgnij koniecznie. Bo przecież warto wiedzieć, co może się dziać kilka drzwi od nas.

Z serią "pisane przez życie" długo się nie rozstanę, a po inne książki Cathy Glass sięgnę na pewno.