Anonimowi skrytobójcy recenzja

Człowiek uczy się przez całe życie. Czytanie uszlachetnia, dostarcza wiedzy, relaksuje, wywołuje u czytelnika skrajne emocje od euforii do znużenia przez irytację na zaciekawieniu kończąc. A ja już na początku „Anonimowych skrytobójców” dowiedziałam się, że „Zabójca na zlecenie jest opłacany przez organizację polityczną albo przestępczą, żeby kogoś zamordować. Skrytobójca zabija z przyczyn religijnych albo politycznych, ale nie zawsze dostaje za to pieniądze”.

Takim skrytobójcą jest Mark, którego poznajemy na spotkaniu Anonimowych skrytobójców. Posiadają swoje „kroki trzeźwości” jak członkowie AA. Zarówno jedni jak i drudzy pragną „wyzdrowieć”. Bo Mark był dobry w swoim fachu. Dobry to w zasadzie mało powiedziane. On był najlepszy. Co mu dawała przynależność do owej „szlachetnej” organizacji? Władzę. Sam mówi, że jak ktoś słyszał jego imię to uciekał. „Chodziłem po powierzchni wody. Byłem bogiem. Piekło podążało za mną”. Taka władza nigdy nie prowadzi do niczego dobrego jak mniemam. Jego sponsor z kolei tłumaczy mu ten stan słowami: „To system oparty na nagrodach (…). Wykonujesz swoją pracę. Robisz to dobrze. Dostajesz pieniądze albo pochwały. Twój mózg wytwarza dopaminę. Przyzwyczajasz się do dopaminy, więc chcesz jej mieć coraz więcej”. Uff, no coś jak narkoman. Straszne!

Jednak po jednym ze spotkań anonimowych skrytobójców Mark zostaje zaatakowany przez Rosjanina. Udaje mu się uciec ale nie jest dobrze. Rana w brzuchu wymaga szycia. Po powrocie do mieszkania okazuje się, że straż skutecznie ugasiła u niego pożar. Ktoś postanowił zapolować na Marka. Udawało mu się pozostać „zdrowym” przez niecały rok. Ale jaka będzie decyzja co do podjęcia dalszych kroków? Komu może zaufać w tym przestępczym światku? Kto okaże się wrogiem a kto przyjacielem? I najważniejsze pytanie, dlaczego zaczęło się na niego polowanie? Dla kogo pracuje Rosjanin, że cały czas depcze po pietach naszemu bohaterowi? Wiele pytań, które w finale znajdą swoja odpowiedź. Jednak zanim się do nich dotrze to książka sprawi czytelnikowi wiele frajdy ale również pozostawi z kilkoma pytaniami do własnego przeanalizowania. A najlepszym momentem dla mnie jest podsumowanie przez Marka thrillerów, gdy prowadzi wewnętrzny monolog i stwierdza, „(...) że zbyt wiele współczesnych thrillerów traktuje zabójstwo jako akceptowalny środek do celu, nie zwracając uwagi na prawdziwy wpływ morderstwa na życie”.

Polecam!

Współpraca barterowa z Wydawnictwem Czarna Owca.