Jak kamień w wodę recenzja

Powieści Pani Greń na długo zostają mi w pamięci, wzbudzając wiele emocji, dlatego też z chęcią po nie sięgam. Nie zawiodłam się i tym razem. "Jak kamień w wodę" to dla mnie smutna historia o odrzuceniu, zawiedzionych nadziejach, niespełnionych oczekiwaniach ale również o sile determinacji, miłości i przyjaźni.

Kornelia Pliszka nie miała łatwego życia. Rodzice nie takiej córki oczekiwali i dawali temu wyraz na każdym kroku. Ich stosunek do córki był obojętny i to pod każdym względem. To mnie zdziwiło i zasmuciło najbardziej. Kornelia poznaje pewnego dnia w klubie Łukasza. Tragiczna w skutkach znajomość zaważyła na dalsze jej życie. Tej samej nocy bohaterka traci najbliższą jej przyjaciółkę. Śledztwo dotyczące napaści na tle seksualnym, którego ofiarą była Kornelia a sprawcą poznamy Łukasz prowadzi Gerard. Zeznania 19letniej wówczas Kornelii nie robią na nikim wrażenia, a zła opinia o jej osobie pogarsza jeszcze sprawę. Śledztwo zostaje umorzone. Łukasz ginie w wypadku.

Po 11 latach Kornelia staje na nogi. Wyprowadziła się z rodzinnego miasta, zamieszkała z Bielsku, odziedziczając dom po zmarłej babci, otworzyła własny biznes. Wszystko zdaje się powróciło na właściwy tor. Ale to złudzenie, ponieważ przeszłość tak łatwo nie daje o sobie zapomnieć. Kornelia otrzymuje anonimy z pogróżkami, ktoś wybija jej okno... I śledztwo w tej sprawie znowu trafia do rąk Gerarda... To chyba przeznaczenie chce zeswatać te dwójkę. Ale czy skutecznie skoro oni nawet się zbytnio nie lubią? Anonimy stają się realnym zagrożeniem dla kobiety. Tym razem Gerard, mimo niechęci i licznych uprzedzeń do Kornelii staje na wysokości zadania i przeprowadzi śledztwo do końca. Jednak w trakcie jego trwania na jaw wychodzą nowe, zaskakujące fakty, które rzucają nowe światło na umorzone 11 lat temu śledztwo. Czy Gerard zdoła tym razem uchronić Kornelię przed sprawcą? Jaki los czeka naszych bohaterów?

"Jak kamień w wodę" przeniesie was w smutne ale jakże prawdziwe realia, w których pozory i plotki mogą zniszczyć komuś życie do tego stopnia, że będzie się bał wyjść z domu i żyć z ludźmi. Świetna fabuła z nieoczywistymi zwrotami akcji.
Styl pisarki również zasługuje na pochwalę. Lekki, dostępny, zdystansowany, i pomimo ciężkiej tematyki, z dużą dozą humoru, co mnie mile zaskoczyło. Świetnie dobrani bohaterowie, zwłaszcza Kornelia - mądra, inteligenta i z poczuciem humoru kobieta, która pomimo dużego bagażu przykrych doświadczeń, świetnie sobie w życiu radzi i może stanowić inspiracje determinacji i woli walki dla czytelniczek. Sama końcówka powieści wbiła mnie w fotel! Polecam z całego