Sine umbra recenzja

"Sine umbra" to debiutancka książka od Maximiliana Kryka, która przyciągnęła mnie okładką, lecz nie zatrzymała charakterem, a tak właściwie treścią, a potencjał był i to jaki!
Wybierając ten tytuł z Klubu Recenzenta serwisu na kanapie.pl nie miałam żadnych wątpliwości, że chcę opisać i zrecenzować tę właśnie książkę.
Tylko spójrzcie na okładkę! Przystojny, umięśniony mężczyzna z dziurami zamiast oczu, coś do nas krzyczy. Czyżby prosił o pomoc, albo o śmierć?
Tego możecie się dowiedzieć sięgając po "Sine umbra", ale czy bohater na okładce nie przypomina Wam kogoś choćby wizualnie?
Jeśli wasza odpowiedź brzmi: autora to trafiliście w dziesiątkę. Według mojej opinii Pan Kryk chciał za bardzo pokazać w tej książce siebie i swoje zawodowe życie: opisy diet, treningów, walk, dbania o własne ciało trochę było tego za dużo, lecz o dziwo wydarzenia te, które nazwałabym zwykłymi, prozaicznymi z życia A. takie jak: rozmowy ze znajomymi, wujostwem, rozwiązywanie krzyżówek z babcią, czy strefa treningowa właśnie były najlepszą i najciekawszą częścią "Sine Umbra". Nie przeszkadzały mi nawet wstawki "Cienia", który bardzo chciał wyrwać się do głosu.
Dalej im w las, tym niestety było gorzej. Nie mam na myśli nawet samej fabuły, ponieważ autor chciał zaciekawić czytelnika, pokazać jak funkcjonuje i czuje się człowiek, który cierpi "psychiczne, piekielne wręcz katusze", co mnie osobiście jako psychologa bardzo interesuje, lecz chciał za dużo i wyszło nieco "niestrawnie" zwłaszcza językowo. Mam na myśli także zbyt często pojawiające się wulgaryzmy. Im dalej czytałam, tym mniej rozumiałam, a już na ostatnich 150 stronach praktycznie przewracałam kartki.
Chciałabym także zwrócić uwagę na kulturowe odniesienia do znanych i lubianych postaci, czy filmów. Było ich tyle, że nie nadążałam zliczać. Pozwólcie jednak, że wymienię kilka z nich: "Rok 1984", "Muminki", "Harry Potter" czy "Star Wars". Co nadawało nieco książce innego, bliższego klimatu.
Dodatkowo wraz z rozwojem historii bardzo zaciera się granica pomiędzy jawą, a snem głównego bohatera, co miało zrobić wrażenie na czytelniku, a w rezultacie pogmatwało fabułę.
Podsumowując: "Sine umbra" to książka niewątpliwie różna od innych ze swojego gatunku, jednakże sięgając po thriller jak mniemam psychologiczny spodziewałam się czegoś zupełnie innego. Tutaj sprawdza się maksyma "czasami mniej znaczy więcej", niemniej jednak nie odradzam sięgnięcia po ten tytuł, jest to niezły debiut, i nie przekreślam twórczości autora w przyszłości.

Książkę otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu na kanapie.pl za co serdecznie dziękuję.