Ania ze Złotego Brzegu recenzja

Szósty tom ukazuje nam, jak mocno zmienili się bohaterowie. Gilbert stał się poważanym lekarzem, na którego zawsze można polegać. Ania wspaniałą matką, niedopuszczającą, by stała się krzywda któremuś z jej dzieci. 

Państwo Blythe doczekali się szóstki dzieci. W czasie gdy Gilbert wyjeżdża z wizytami do swoich pacjentów, Ania z pomocą kucharki Zuzanny zajmują się dziećmi. Życie wydaje się sielanką, do momentu, kiedy próg drzwi ich domu przekracza ciotka Gilberta. Starsza pani jest złośliwa, nic jej się nie podoba i wszystkich dookoła krytykuje. Czym bardziej wizyta się przedłuża, tym więcej „wlewa jadu” w rodzinę Blythe’ów. Gdy zbliżają się jej urodziny, Ania postanawia zrobić niespodziankę urodzinową. Nie ma pojęcia, że ten pomysł skończy się katastrofą.

Pomimo, iż powieść została jak zawsze świetnie napisana, to tym razem autorka postanowiła więcej uwagi poświęcić ich latoroślom. Poznamy przygody odważnego i nieco rozpuszczonego Jima, wrażliwego Waltera, różnych od siebie bliźniaczek Nan i Di, oraz młodszych dzieci Shirley’a i Rillę. Nie powiem, że dzieciaki są cudne i tak dalej… resztę dopowiedzcie sobie sami.

Bardzo podobały mi się ostatnie rozdziały, które wniosły odrobinę pikanterii w całą historię. Nie mogłam z kolei wytrzymać, dobrnięcia przez jeden rozdział, który miał w sobie tak wiele pomyłek w druku. Bo jak można nie zgrzytać zębami, gdy czyta się dwie wersje tej samej historii, przedstawionej jedna po drugiej? Nie jest to jednak wina autorki, tylko wydawnictwa. 

Nie lubię dzieci i ciężko mi czytać o ich perypetiach i śmiesznych problemach. Czekam aż dorosną, bo jestem ciekawa ich starszych wersji. I pomimo, iż uważam, że jest to najgorsza część przygód o Ani, to jest warta zapoznania.