Zgnilizna recenzja

Jak to jest znaleźć się w innym świecie, o którym nie ma się bladego pojęcia?

Hirka musiała opuścić Ym, by ratować je przed własną zgnilizną. Przechodząc przez Krucze Pierścienie trafia do nowego świata, gdzie wszystko pachnie śmiercią.
Tymczasem Rime, zasiadając w Radzie, robi wszystko, by znaleźć sposób dotarcia do Hirki. Obiecał, że ją odnajdzie i przyniesie prawdę o zgniliznie - za każdą cenę.

Wszystkie plany jednak się krzyżują, gdy na jaw wychodzi, kim tak prawdę jest Hirka. Kto jest jej ojcem. I jaki los ją czeka.

,,Zgnilizna" to II tom fenomenalnej serii ,,Krucze Pierścienie", która swoją I częścią zachwyciła mnie bezgranicznie.

,,Dziecko Odyna" było zdecydowanie bardziej baśniowe, magiczne.
,,Zgnilizna" z kolei serwuje większą porcję mroku, tajemnic, strachu i tragizmu.
Opowieść rozgrywa się w innym świecie, więc to oczywiste, że ten klimat musiał się zmienić. Z dzikich lasów, dworów, skórzanych zbroi i magicznych roślin.... w wielkomiejski zgiełk, strach przed nieznanym, strzały z pistoletu.

Niezmienna pozostaje jednak główna bohaterka, która w nowych okolicznościach nie zawsze radzi sobie świetnie - i za to wielki ukłon dla autorki. Ta doza realizmu świetnie zrobiła tej historii. Miło było obserwować, jak Hirka uczy się nowego świata, jak boi się nieznanego, jak nie wszystko rozumie. Bo właśnie tak powinno być.

Akcji nie brakuje. Napięcie nieprzerwanie rosło. Czuć było nadciągający punkt kulminacyjny, ale nie było mowy o nudzie w oczekiwaniu na niego. Wszystkie elementy układanki pięknie wskakiwały na swoje miejsce. Czytanie takich historii to czysta przyjemność.

Język i styl autorki - niezmiennie od pierwszej części - lekki, dynamiczny, barwny, żywy, przepełniony emocjami, ale i akcją.

Choć I tom bardziej skradł mi serce swoją magiczną powłoczką, to ,,Zgnilizna" była równie świetną lekturą. Pomimo mniej magicznych okoliczności - były niesamowite emocje. Doza mroku, tajemnic i strachu wszystko rekompensowała.
Serdecznie polecam! Nie tylko tę część, ale i całą serie!