Vicious: Nikczemni recenzja

Serię ,,Złoczyńcy" czytałam już dwukrotnie i za każdym razem wciągała mnie do reszty. Przepełniona jest przeróżnymi motywami, w których każdy czytelnik potrafi znaleźć coś dla siebie. Widzimy tutaj zarówno elementy science-fiction, jak i te skupiające się na nauce oraz anatomii ludzkiego organizmu. Towarzyszymy Victorowi oraz Eliemu od pięknej przyjaźni, która z równie tragicznym rozwojem wydarzeń zmienia się w czystą nienawiść bohaterów do siebie nawzajem. Każdy z nich pragnie zemsty i każdy z nich uparcie dąży do unicestwienia swojego wroga. Taki rozłam w przyjaźni pięknie obrazuje jak osoba, na której kiedyś zależało nam najbardziej na świecie, staje się czynnikiem niszczącym nas w każdym aspekcie naszego życia. Bohaterowie walczą ze sobą, ponieważ pozostały na nich piętna, których w żaden sposób nie są w stanie się pozbyć. Książka uzmysłowiła mi, że każdy człowiek właśnie ma na sobie takie piętno. Każdy z nas kogoś kiedyś stracił lub odszedł od jakiejś osoby. Każdy z nas również cierpiał przez innego człowieka, ale też zadawał cierpienie innym. Z tym zdaniem łączy się również kolejny fenomen ,,Nikczemnych", a mianowicie fakt, że tak naprawdę nie potrafimy stwierdzić, który bohater jest w rzeczywistości zły, a który dobry. Widzimy jak popełniają oni przeróżne zbrodnie, twierdząc, iż działają w imię dobra. Według Victora to Eli jest zły, zaś Eli uważa Victora za wcielenie szatana. Podczas czytania odrobinę nakreśla nam się obraz, kto jest postacią bardziej pozytywną, a kto negatywną. Ale czy można jednak tak łatwo tę wizję uznać? Otóż nie. Książka idealnie obrazuje, iż na świecie nie ma jedynie czerni i bieli, a człowiek jest po prostu szary. V. E. Schwab znakomicie opisuje naturę człowieka, który wydaje się być dobry, ponieważ teoretycznie zapobiega on większej katastrofie. Ale czy sam nie popełnia wtedy złych uczynków? Czy nie posuwa się za daleko, poza granicę nie tylko religijnych przykazań, lecz także zwykłych moralnych zasad? Przedstawieni antybohaterowie oraz ich czyny wprawiają nas w refleksję nad tym, jak oceniać ich czyny, jaką zbrodnię w tamtym świecie da się zaakceptować, a jaka czyni osobę czarnym charakterem. Właśnie za tę niepozorność książka jest dla mnie arcydziełem literackim, który zaraz po ,, Zbrodni i karze" nakłonił mnie do przemyślenia, jakie wartości władają człowiekiem. Dzięki niemu wiemy, że nie można dać się zaślepić ideałom oraz, że dobro i zło przenikają się wzajemnie w każdym człowieku. ,,Vicious. Nikczemni" to dzieło, które bez wątpienia polecę zatem każdemu czytelnikowi, potrzebującemu czegoś więcej niż lekkiej lektury na chwilkę. To dlatego, że o tej książce nie da się zapomnieć.