Schronisko recenzja

Uwielbiam thrillery psychologiczne, a mroczne i tajemnicze klimaty kocham w książkach najbardziej. Tego właśnie szukałam w Schronisku, debiucie literackim Sama Lloyda. Czy to znalazłam?
Bardzo popularny ostatnio temat, czyli szachy. Na turnieju szachowym dochodzi do porwania trzynastoletniej, niezwykle utalentowanej zawodniczki. Zostaje uwięziona w podziemnym pomieszczeniu pośrodku Lasu Pamięci. Odwiedza ją tam Eliiah, bardzo samotny chłopiec. Elissa mocno liczy na jego wsparcie, jednak jego zamiary i rzeczywistość okazują się inne. Na pomoc dziewczynie rusza detektyw Mairead, która sama zmaga się z osobistymi problemami.

Po dość opornym początku, dałam się porwać tej niesamowitej historii, bardzo mrocznej, tajemniczej i przerażającej. Autor bardzo skutecznie buduje nacięcie, wodzi czytelnika za nos, ale też zaskakuje. Te niezwykłe zwroty akcji zdecydowanie podtrzymywały moje zainteresowanie. Sam Lloyd tak namieszał, że były momenty, iż zastanawiałam się, kto jest tym dobrym, a kto złym. Narracja prowadzona została z punktu widzenia 3 bohaterów, co według mnie jest świetnym pomysłem i pozwala lepiej poznać te postaci, ich sposób działania, motywację.

Kolejnym mocnym aspektem powieści są bohaterowie. Elissa to niezwykle inteligentna dziewczynka, która swoją determinacją i opanowaniem skradła moje serce. Z ogromnym zaciekawienie śledziłam relację między nią i chłopcem. Eliiah od początku mnie intrygował, był bardzo niejednoznaczną i tajemniczą postacią. Polubiłam także Mairead, mocno współczułam jej z powodu osobistych problemów. Równie tragiczna wydaje się sytuacja matki Elissy, serca pęka na myśl, co czuje rodzic tracący swoją pociechę.

Byłam zaskoczona, gdy przeczytałam, że Schronisko to debiut literacki autora. Powieść jest bowiem bardzo dobrze napisana, trzymająca w napięciu, mroczna i tajemnicza. Okładka doskonale wpisuje się w klimat powieści. To z pewnością thriller godny polecenia, nie tylko dla fanów szachów, książka, o której myśli się na długo po jej zakończeniu.