Tygiel dusz recenzja

Czy jesteś gotowy, by ruszyć w świat? Nie ten, który znasz z murów klasztornych. Nie ten, który znasz z licznych przeczytanych książek. Nie ten, o którym opowiadali mnisi. Świat, który pełen jest niebezpieczeństw i wyzwań - ale także taki, który oferuje znacznie więcej możliwości, niż zamknięta i wycofana z życia wspólnota. Caldan - wychowanek klasztoru na Samotnicy nie ma wyboru - musi opuścić znane i bezpieczne i postawić wszystko na jedną kartę. Albo mu sie powiedzie i mimo małego obycia i doświadczenia znajdzie sobie miejsce - albo znajdą go dryfującego wśród śmieci w powolnym i brudnym nurcie miejscowej rzeki.

"Tygiel Dusz" to klasyczna odmiana fantasy, która zabiera na do pełnego sprzeczności miasta Anasomy. Wraz z pocziwym i nieco zagubionym Caldanem poznajemy tajniki rzemyślenia - sztuki polegającej na połączeniu magicznych zdolności z opróbką metali i innych surowców. Rzucamy się w wir gry w dominion, gry strategicznej, w której najważniejsze jest planowanie daleko na przód i rozeznanie w planszy. Udamy się do Gildii Czarodziejów, gdzie Caldan pozna znacznie więcej tajemnic niżby chciał.

Muszę przyznać, że "Tygiel Dusz" zaskoczył mnie bardzo pozytywnie. Autor wprowadza nas w akcję bardzo powoli, co w książkach cenię. Być może niektórzy mogli by nazwać to wprowadzenie ślamazarnym, jednak jeśli ktoś lubi poznać świat w najdrobniejszych szczegółach, Hogan daje ku temu mnóstwo możliwości. Książka nie skupia siię jedynie na Caldanie, jest wielowątkowa, możemy obserwować rozwój akcji w Cesarstwie z różnych perspektyw, pomimo, że Caldan stanowi trzon opowieści.

System magiczny - rzemyślenie - jest bardzo interesujący i sensowny. Połączenie pracy rzemieślniczej i siły umysłu wymaga od adeptów talentów nie tylko magicznych, ale i w dziedzinach bardziej praktycznych i przyziemnych. Magia w świecie Hogana jest wykorzystywana w celach używkowych - magia bojowa jak i destrukcyjna zaginęła na przestrzeni wieków i jest zakazana - ale jak wiadomo, jeśli cos jest zakazane, na pewno ktoś wkrótce po to sięgnie.

Wątek Caldana jest dodatkowo zagęszczony przez tajemnice z przeszłości jego rodziny. Kto miał interes w pościgu za posiadaczami tajemniczych talizmanów, których moc i przeznaczenie sa nieznane, jak i sięgają sekretów samego cesarza.

Prawdopodobnie "Tygiel Dusz" jest najbardziej zajmującą pozycją, którą przeczytałem w tym roku. Udany system magiczny, wielowątkowość, sympatyczny i dający sie lubić bohater, który musi szybko dorosnąć w obliczu niebezpieczeństwa, a także odrobina tajemnicy i płynny styl Hogana, który sprawia, że kartki bardzo szybko znikają. Klasyczne fantasy wciąż się rozwija i ma się dobrze i - jak widać - wciąż można dodać do niego coś nowego i rozwinąć typowe i znane elementy w coś intrygującego.