Rublowka recenzja

Fascynująca rzecz o klasie superbogaczy rosyjskich żyjących w tytułowej Rublowce pod Moskwą na powierzchni prostokąta o długości ok 20 km i szerokości ok 10 km. Sięgając po tę książkę spodziewałem się plotkarstwa w stylu pudelka, ale nie, to bardziej dziełko socjologiczne czy antropologiczne. Mimo że napisana w roku 2013, książka niewiele się zestarzała.

Omawiana superklasa jest zjawiskiem niezwykłym. Jej religią jest Pieniądz, pisany z dużej litery, najwyższa moralność i miara wszechrzeczy, oni naprawdę wierzą, że można kupić wszystko i wszystkich. Ale oddzielają się od reszty społeczeństwa ochroniarzami, płotami, przepustkami, superdrogimi sklepami, nie chcą mieć nic wspólnego z hołotą. Poza tym lubują się w łamaniu wszelkich norm, kapitalna jest scena gdy superbogacz na skrzyżowaniu wyrzuca z samochodu i z miejsca zwalnia swego kierowcę, bo ten zatrzymał się na czerwonym świetle; tych ludzi czerwone światła nie obowiązują. Jakbym czytał o mafiosach, a to są ludzie trzęsący Rosją, mający olbrzymie majątki lub/i władzę.

Moim zdaniem autor za bardzo podnieca się tym światkiem, pisząc o jego wyrafinowanych graczach, trendsetterach, mistrzach ceremonii itp., a mamy tylko do czynienia z prymitywnymi cwaniaczkami, którzy bardzo szybko i łatwo doszli w tym wielkim kraju do olbrzymich pieniędzy, a teraz nie mają pomysłu jak je wydać, i wydziwiają, szaleją, kupują najdroższe gadżety, im droższe, tym lepsze, status i pokazanie się są tam największą wartością. Olbrzymie targowisko próżności. A skoro wszystko można kupić, to tam ponoć mocno finansują badania nad nieśmiertelnością, no pewnie, i życie wieczne sobie kupią, to przecie tylko kwestia ceny. Nic dziwnego, że normalni ludzie uciekają z tego zwariowanego światka gdzie pieprz rośnie

Wiele tam też smakowitych anegdot: piękna opowieść o wychowywaniu rublowskich dziewcząt na sprzedaż, czyli dobre zamążpójście. I historia Angeli Jermakowej, rosyjskiej murzynki, która ma dziecko z Borisem Beckerem, a jak poczęte... przeczytajcie sami.

Jest to wszystko, prawdę mówiąc dosyć żałosne, ale pozwala dużo lepiej zrozumieć współczesną Rosję, oglądając ją przez krzywe zwierciadło życia superelity.