Krew wilka recenzja

"Krew Wilka" to długo wyczekiwane zwieńczenie mrocznej, fantastycznej trylogii autorstwa Agnieszki Mieli "Dzieci Starych Bogów" i książka, która z pewnością usatysfakcjonuje wszystkich miłośników tej mrocznej serii.
Ziemie Kerhalory, opanowane przez Karmazynowe Bractwo, które prowadzi walkę ze wszystkim, co nawiązuje do tradycji Starych Bogów, powoli pogrążają się w mroku.
Córka Lisa i niebieskooki Bertram nadal podążają za swoim przeznaczeniem, chociaż wybory, których muszą dokonywać, są piekielnie trudne.

Czy Bertram i Aine będą w stanie poświęcić to, co dla nich najważniejsze?
Czy demony odkryją przed ludźmi swoje prawdziwe oblicze?
Czy świat skończy pogrążony w mroku?

Agnieszka Miela świetnie wyjaśniła swoim czytelnikom to, co w poprzednich tomach zostało niedopowiedziane, cały czas trzymając się obranego na samym początku schematu powieści drogi. "Krew Wilka" to płynna kontynuacja, która rozjaśnia wszystko to, co celowo wcześniej zostało niewypowiedziane. To też wyjątkowo brutalny tom, w którym nie brakuje krwi, ciężkich scen oraz opisów wszelakich okrucieństw i obrzydliwości. To ponad 550 stron soczystej, krwawej opowieści darkfantasy, którą czyta się z ogromnym zaangażowaniem.
Bardzo się cieszę, że tą niebezpieczną i długa wędrówkę przez świat szepczący słowami Strych Bogów mogłam przejść razem z Aine i Bertramem, towarzysząc im przy dorastaniu, podejmowaniu trudnych decyzji i odkrywaniu odpowiedzi na ważne pytania.
Cała trylogia i świat rewelacyjnie wykreowany przez autorkę, od samego początku wciągnęły mnie w wir tej niebezpiecznej przygody, ale tom ostatni to prawdziwy majstersztyk- dopieszczony, brutalnie dosadny, rozjaśniający co niezrozumiałe i rewelacyjnie wieńczący to, co rozpoczęło się wraz z pierwszymi stronami "Śmiechu Diabła".

Świetny styl, dobrze rozpisane dialogi i opisy podane w odpowiedniej ilości, do tego bohaterowie, z którymi nie sposób nie związać się emocjonalnie- dobry warsztat pisarski i dobra historia- to po prostu musiało się udać!
. .