# Nie zwalaj winy na blond recenzja

Literatura młodzieżowa zawsze była bliska mojemu sercu. W pewnym okresie mojego życia był to gatunek, po który sięgałam najczęściej. Do tej pory mam sentyment do tych książek, stanowią dla mnie miłe oderwanie od rzeczywistości, odskocznie od trudów codziennego życia. Lubię zarówno fantastykę młodzieżową, jak i książki obyczajowe.

„Nie zwalaj winy na blond” jest debiutem Agi Pawlikowskiej. Autorka urodziła się w 2002 roku, zatem kierowała swoją książkę do grupy wiekowej, do której sama należy. Książka opowiada historię pewnego rodzeństwa: Bianki i Seta. Relacje pomiędzy tymi bohaterami są bardzo negatywne. Nie znajdziemy tu braterskiej czy siostrzanej miłości, wręcz przeciwnie: wzajemna zazdrość i rywalizację, a nawet otwartą wrogość. Na samym początku dochodzi do sytuacji, w której Bianka publicznie uderzyła swojego brata. To był moment przełomowy, po którym nastąpiła faza wypadków. Set z przyjaciółmi zakładają ruch mający na celu danie nauczki wszystkim oprawcom.

Książka napisana jest bardzo młodzieżowym językiem, momentami aż za bardzo. Moim zdaniem książka jest źle zredagowana: występuje dużo błędów w fabule, nie wszystkie sceny są logiczne. Do tego uderzyło mnie kilka przemyśleń, które są nie na miejscu. Autorka neguje fakt wystąpienia pandemii koronawirusa, czy też hejtuje osoby, które korzystają z psychoterapii. Książki skierowane do młodzieży powinny być łagodniejsze zwłaszcza w kwestii wizyt u psychologa. Obecnie występuje bardzo duży wskaźnik samobójstw wśród młodych osób, takie postrzeganie osób, które wymagają pomocy psychologa, może sprawić, że będą mieli opory przed skorzystaniem z fachowego wsparcia.

„Nie zwalaj winy na blond” w moim odczuciu jest słaba. Nie winie nawet autorki, jest to przecież debiut, ale redakcje i korektę. Jedynym aspektem, który jest pozytywny w tej książce, jest ważna rola social mediów, które we współczesnym świecie są niezbędne. Bohaterowie są niezwykle irytujący, nie udało mi się nikogo polubić. Wykreowani są bardzo płytko i nie mają żadnych charakterystycznych cech. Pozycję tę polecam osobom młodszym, może łatwiej się odnajdą w języku, którym pisana jest ta publikacja. Książkę otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl, za co serdecznie dziękuję.