Zabójcza gra recenzja

Życie Neve Campbell w ciągu kilku godzin kompletnie się rozsypuje. Dziewczyna traci grunt pod nogami, kiedy odkrywa, że chłopak zdradza ją z jej najlepszą przyjaciółką. Co gorsza, nakryty na gorącym uczynku, ukazuje swoje prawdziwe oblicze - bezwzględnego brutala. Zdradzona i pobita Neve jeszcze nie wie, że prawdziwe problemy dopiero przed nią. Gdy stanie oko w oko z mordercą, zrozumie, co to znaczy znaleźć się w niewłaściwym miejscu o niewłaściwej porze. Niespodziewanie bezwzględny i zimny zawodowiec darowuje młodej kobiecie życie. Przestępca ma piękne, fiołkowe oczy...
.
Za egzemplarz dziękuję @editiored, wasze książki aż chce się czytać, bo czyta się je jednym tchem. Wiem, że autorka wydała jeszcze wcześniej „Prywatnego ochroniarza”, jeszcze jej nie czytałam ale mam zamiar, bo pozycję posiadam w swojej biblioteczce. Więc tak naprawdę pierwsze spotkanie z autorką zaliczyłam teraz. Styl pisania jest spójny, prosty i zrozumiały, a to że się śmiałam z tekstów to tylko wpływa na pozytyw mojej recenzji. „Pszczółka” i „Fiołek” skradli moje serce od pierwszej strony. Pasują do siebie idealnie, jak Flip i Flap, Holmes i Watson itp. Widać, że między nimi zaiskrzyło od pierwszego spojrzenia, wejrzenia, spotkania, wiecie o co mi chodzi. On- niebezpieczny i niegrzeczny, ona- niby szara myszka, a język ma cięty i jak trzeba umie przywalić. Przeciwieństwa dwa, które działają na siebie jak magnes. Reszta bohaterów, też niczemu sobie, bo są tak dobrze wykreowani i dopasowują się do historii jak brakujące elementy układanki. Tutaj dzieje się tyle, że w pewnym momencie trzeba się złapać, bo akcja gwałtownie przyspiesza. To tak jak jazda bez trzymanki, drzesz się, adrenalina buzuje, boisz się a na koniec chcesz więcej, mówiąc jak osioł ze Shreka „Ja chcę jeszcze raz!”. Tutaj możemy wczuć się w rolę zarówno Camerona jak i Neve, bo na zmianę opowiadają o swoich odczuciach. I to jest fajne, że poznajemy relacje z obydwóch stron. Mamy obraz całości, bo to co np. Cameron nie powiedział, opowiada Neve i wszystko staje się jasne jak słońce. Ja jako kobieta, oczywiście rzucały mi się w oko i w pamięć sceny łóżkowe, które dawały pikanterii całokształtowi.W ogóle mi to nie przeszkadzało, bo co jak co ale ja jestem tylko kobietą, a pofantazjować nikt mi nie zabroni. Myślę, że większość kobiet się z tym ze mną zgodzi. Książkę się dosłownie połyka, bo jak przeczyta się prolog, chce się od razu więcej i więcej. Znajdziemy tu pełno intryg, tajemnic, niebezpiecznych gierek, które nie zawsze są, jak mówią fair-play a i nawet brutalność wobec kobiet się znajdzie. To bym pominęła, bo nie lubię takich scen, no ale cóż czytając dalej zapomniałam o tym. Pozycja na pewno się sprawdzi na jesienny wieczór, z ciepłą herbatką z cytryną i miodem, lub lampce wina, a no i kocyk obowiązkowo. Polecam, bo jak zaczniecie szybko jej nie odłożycie.